Pagór piaszczysty powstał w wyniku zmiany koryta Raby; efekt długotrwałego gromadzenia piasku przez meandrującą rzekę. Jego wysokość względna wynosi 15 m a obwód podstawy – 310 m. Na szczycie znajduje się pomnik przyrody – ośmiopienna lipa, będąca prawdopodobnie pozostałością zadrzewienia z otoczenia dawnego kościoła.
Do połowy XIX w. Góra św. Jana była miejscem lokalizacji kolejno 3 drewnianych kościołów, kaplicy oraz cmentarza. Przypuszczalnie pierwszy kościół stanął tu już w XII w., ale musiał spłonąć, skoro po 1455 r. wzniesiono tu drugą drewniana świątynię. Obiekt spłonął prawdopodobnie w 1653 r.. Nowy kościół ufundował książę Aleksander Lubomirski i przetrwał on do 1832 r.; znów strawił go pożar.
Obecny neobarokowy kościół zbudowano w latach 1949–1959 na miejscu trzech wcześniejszych. W świątyni znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, namalowany na lipowych deskach. Jest on kopią pierwotnego obrazu Jasnogórskiego, a koronowano go w 1962 roku.
W rogu placu kościelnego w Okulicach stoi drewniana dzwonnica z izbicą pochodzącą z 1837 r. Jest to budowla posadowiona na niskiej podmurówce, o konstrukcji słupowo-ramowej, oparta na rzucie kwadratu. Lekko pochylone ściany i ozdobna izbicę oszalowano pionowo deskami z listowaniem. Obiekt nakrywa ostrosłupowy, siodłowy dach zwieńczony krzyżem. Dach i fartuch przy fundamencie pokryto blachą. Wyposażenie stanowił zabytkowy dzwon z 1648 r., który przetrwał wszystkie wojny, z plakietką Dzieciątka Jezus. Został on przeniesiony do wieży nowego kościoła.
Dwór pochodzi z drugiej połowy XIX w. Na przełomie lat 70 i 80 XI w. Łasiński dokonali gruntownej przebudowy dworu, który został wtedy powiększony o nowo wzniesioną część zachodnią z przybudowana od strony parku klasycystyczną czterokolumnową galerią widokową. Po raz drugi dwór przebudowany został na początku XX wieku, kiedy to północnej przy ścianie szczytowej powstał taras widokowy ze schodami prowadzącymi na nowo usytuowany podjazd i do parku.
kościół został wzniesiony w 1618 lub 1680 roku. Na początku XIX w. świątynia została zniszczona przez pożar, po czym w roku 1854 została odbudowana i powiększona. Kolejnej rozbudowie kościół uległ w latach 1912-1917. Utrzymany jest w stylu eklektycznym, z nikłymi śladami pozostałości architektury barokowej w starszych częściach budowli. Borzęcińska świątynia jest budowlą trzynawową, bazylikową, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Najcenniejszym dziełem sztuki, który znajduje się w kościele jest późnogotycka Pieta z I poł. XVI wieku, umiejscowiona w ołtarzu Ukrzyżowania.
Parterowy”,” modrzewiowy dwór zbudowany został w 1845 r. na planie podkowy. Po II wojnie, Jadwiga Tumidajska, która była jego właścicielką, w latach 70-tych. postanowiła ofiarować go państwu”,” z zastrzeżeniem”,” że ma być przeznaczony na muzeum. Jest dziś oddziałem Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Większość mebli pochodzi z XIX w. W sypialni Jadwigi Tumidajskiej”,” urządzonej secesyjnymi meblami”,” można podziwiać obrazy Stanisława Wyspiańskiego.
Dwór w Zaborowie to jedna z najbardziej oryginalnych a jednocześnie okazałych rezydencji tej części Małopolski. Swoją obecną formę uzyskał podczas przebudowy dokonanej około roku 1880 przez rodzinę Dąbskich. Jest budowlą murowaną, łączącą cechy neorenesansowe z architekturą modernistyczną końca XIX wieku. W 2007 r. dwór został sprzedany i podjęto prace remontowe. Prace te szybko zostały przerwane i dwór zamienia się w ruinę.
Budynek dworu w Górce powstał pod koniec XIX wieku, być może na miejscu wcześniejszej budowli. Jego fundatorami byli Władysław i Olga Elterleinowie. Jest to obiekt w całości murowany, na planie prostokąta, parterowy, ale podpiwniczony, z trójosiową, piętrową częścią centralną, na osi której od strony północnej znajduje się wgłębny portyk głównego wejścia, a od południowej niegdysiejszy salon z oknem wychodzącym na ogród.
Budynek murowany, wzniesiony w 1890 r. na planie prostokąta, z niewielką cofniętą przybudówką od strony wschodniej. Główne wejście od strony południowej poprzedzone było gankiem, umieszczonym niesymetrycznie w stosunku do osi fasady, bogato zdobionym ażurową snycerką. Dach dwuspadowy, kryty dachówką. W dworze tym w 2015 r. kręcone były sceny do filmu Demon, którego reżyser, Marcin Wrona, podczas Festiwalu Filmowego w Gdyni popełnił samobójstwo.
kościół zbudowany został w latach 1833-39. W czasie pierwszej wojny światowej, w 1914 r. zniszczone zostały wieża i wieżyczka na sygnaturkę. W 1915 r. miała miejsce prowizoryczna odbudowa kościoła. W latach 1924-26 kościół został przebudowany i powiększony. Dobudowano wtedy kaplice boczne, odbudowano wieżę i przekształcono fasadę. W latach 1962-63 podwyższono dachy kościoła i odbudowano wieżyczkę na sygnaturkę. Zbudowany jako klasycystyczny, nawiązujący do tzw. stylu "józefińskiego", w wyniku przebudowy uzyskał częściowo formy neobarokowe.
dwór został wzniesiony na miejscu poprzedniego na przełomie XVIII i XIX wieku i gruntownie przebudowany ok. roku 1844. Dwór w Bieńkowicach to budynek drewniany, konstrukcji zrębowej, otynkowany, postawiony na fundamentach z kamienia łamanego, częściowo podpiwniczony. Dwór wzniesiony został na planie wydłużonego prostokąta, z dwutraktowym układem wnętrz, z międzytraktowym korytarzem komunikacyjnym w części zachodniej i sienią na osi głównej. Całość nakryta dachem czterospadowym. Od strony północnej usytuowano płytki, ale szeroki wgłębny portyk o czterech drewnianych słupach.
Skomentuj