Właścicielami dworku byli w latach 1910-1925 Kirchmayerowie, rodzina skoligacona z Janem Matejką. Od 1995 r. w budynku znajdowała się siedziba Podgórskiej Biblioteki Publicznej a od 2017 r. Biblioteka Główna Biblioteki Kraków.
Willa została wzniesiona w końcu XIX w. w stylu historyzującym z elementami neogotyku i secesji. Otoczoną ogrodem, parterową, murowaną posesję zbudowano na planie prostokąta. Częściowo podpiwniczona i przykryta dwuspadowym dachem willa ma charakter podmiejskiego dworku. Jego szczytowe ściany zdobią sterczyny, a część ogrodową – kamienny taras z tralkami.
Willa została wybudowana około 1880 roku, a na początku XX wieku zakupiona przez Henryka Szarskiego. Willa miała 5 pokoi na parterze, 3 na piętrze i 4 werandy. Uznana za zabytek i nieco przebudowana pełni funkcję przedszkola.
wybudowany przed 1880 r. dwór jest budynkiem częściowo drewnianym (strona południowa), częściowo murowanym z cegły (strona północna). Rzut złożony jakby z dwóch części – wschodniej, z zaakcentowaną portykiem osią – i zachodniej, do której przylega dodatkowo niewielka przybudówka. Budowla parterowa, z częściowo użytkowanym poddaszem.
Dwór z 1875 roku był pierwszym murowanym budynkiem na terenie wsi. W 2010 r. w budynku rozpoczęła działalność Galeria Sztuki Batko
Obecny kościół w Podstolicach powstał w 1870 roku na miejscu poprzedniego kościółka. Nie posiadał on wówczas wieży, ale dobudowano ją po zniszczeniu w czasie I wojny światowej dzwonnicy stojącej obok. Ze starego kościoła, oprócz dzwonów, przeniesiono w czasie przebudowy także sygnaturkę z roku 1631 o imieniu św. Agnieszki oraz umieszczono trzy ołtarze, które przetrwały do obecnych czasów.
Dwór w Sygneczowie został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku, na początku i w połowie XX wieku przebudowywany. Jest budowlą murowaną, parterową na wysokim podpiwniczeniu, z użytkowym poddaszem. Założony na planie prostokąta. Od strony fasady frontowej wejście zaakcentowane portykiem czterokolumnowym, dźwigającym balkon dostępny z szerokiej facjaty zajmującej część poddasza. Od strony ogrodu wejście prowadzi przez szeroki taras otoczony kamienna balustradą tralkową. Nad nim niewielka facjata. Całość nakryta dachem czterospadowym. Nad facjatą frontową dach dwuspadowy, a nad ogrodową dwuspadowy z naczółkiem. W dawnym dworze Klemensiewiczów mieści się szkoła podstawowa.
W dworze ma swoją siedzibę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek w Krakowie. Dwór w Sierczy jest budynkiem murowanym z cegły, w partiach piwnic z kamienia. Wzniesiony na rzucie wydłużonego prostokąta, z wąskimi i krótszymi względem korpusu głównego skrzydłami bocznymi. Po stronie zachodniej przewiązka łącząca dwór z kaplicą. Frontowa elewacja poprzedzona czterofilarowym portykiem, dźwigającym balkon, nad którym zwieńczona trójkątnym przyczółkiem wystawka. Elewację ogrodową zdobi przebiegający przez całą długość budynku wsparty na betonowych słupach balkon Całość nakryta dachem mansardowym, w którym rząd okien, doświetlających umieszczone w poddaszu cele.
Swój obecny kształt uzyskał w trakcie przebudowy, przeprowadzonej w 1933 roku. Przebudowa objęła nadbudowę kondygnacji mieszczącej cele sióstr zakonnych, zmianę dachu na mansardowy, nadbudowę skrzydeł bocznych oraz zmianę dyspozycji przestrzennej wnętrz.
Stara Synagoga jest najstarszą spośród zachowanych wielickich synagog. Synagoga została zbudowana w połowie XVIII wieku po zachodniej stronie centrum żydowskiej osady na Klaśnie. Murowany z kamienia łamanego i cegły, jednoprzestrzenny i orientowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali wnętrze. synagogi. Po zakończeniu wojny budynek przeznaczono na magazyn i taką funkcję pełnił on do początku XXI w. Obecnie w budynku trwają prace remontowe i budynek jest zamknięty dla zwiedzających.
Obiekt neoklasyczny znajduje się na Rynku Górnym w Wieliczce, zbudowany na fundamentach starego ratusza w drugiej połowie XVIII w, dzięki staraniom Kazimierza Przychockiego. Przez dziesiątki lat mieściło się w pałacu gimnazjum im. Jana Matejki, obecnie zaś Zespól. Szkół Zawodowych im. E. Dembowskiego.
Od początku swojego istnienia do 1945 roku Zamek Żupny byt własnością przedsiębiorstwa górniczego zwanego Żupy Krakowskie(do 1772 r.) a następnie Saliny. Rezydowali w nim żupnicy, czyli zarządcy-administratorzy kopalni. Jest to jedyna w Europie rezydencja o charakterze obronnym, która była siedzibą władz administracyjno-gospodarczych, a nie panującego. Zbudowany na przełomie XIII i XIV wieku, wielokrotnie przebudowywany, w czasie ostatniej wojny uległ zniszczeniu. Współcześnie mieści się w nim Muzeum Żup Krakowskich. W salach można obejrzeć ciekawe ekspozycje związane tematycznie z kopalnią soli. W czerwcu 2013 Zamek Żupny został wpisany na Listę światowego Dziedzictwa UNESCO.
Kościół parafialny pod wezwaniem św. Klemensa, papieża i pierwszego patrona górników został wzniesiony z fundacji mieszczan w 1381 roku. W tym stanie przetrwał do roku 1786. Obecny kształt kościoła pochodzi z XIX wieku. W obiekcie zachowały się elementy architektoniczne z XIII i XIV wieku. Z XVII wieku pochodzi kaplica grobowa Morstinów, zdobiona stiukami Baltazara Fontany. Obok kościoła znajduje się dzwonnica zaprojektowana przez włoskiego architekta Pellegriniego, ufundował ją Jan III Sobieski po zwycięstwie nad Turkami.
Późnobarokowy pałac wybudowany w latach osiemdziesiątych XVIII wieku przez braci Konopków. Pierwotnie składał się z piętrowego pałacu ze ścianą frontową zwróconą ku zachodowi, tarasu, dziedzińca oraz zabudowań gospodarczych. Konopkowie sprzedali pałac władzom austriackim, które przeznaczyły go na budynek dla kopalni. Zamieszkiwał tu Feliks Piestrak, kierownik Szkoły Górniczej w Wieliczce w latach 1909-1912 i 1918-1924. W połowie XX wieku znajdowała się w nim Miejska Biblioteka Publiczna. Obecnie budynek został przeznaczony na oddział Instytutu Pamięci Narodowej.
Modrzewiowy kościółek został zbudowany w 1582 roku. Cennymi zabytkami renesansowego malarstwa są znajdujące się w kościele św. Sebastiana dwa obrazy z II pot. XVI w, przemalowane olejno przez Włodzimierza Tetmajera podczas gruntownej restauracji kościoła, w pierwszych latach XX w. Wnętrze świątyni zdobi młodopolska polichromia z 1906 roku, kolejne dzieło Tetmajera oraz witraże krakowskiej firmy Żeleńskiego, zaprojektowane przez Stanisława Matejkę.
dwór z końca XVIII wieku, przebudowany na przełomie XIX i XX wieku. Umiejscowienie dworu sprawia, że bardzo łatwo go przeoczyć - znajduje się wśród wybudowanych współcześnie domów jednorodzinnych.
Dwór, którego historia sięga pierwszej połowy dziewiętnastego wieku wzniesiony został przez Józefa Zdzieńskiego i był klasycznym „dworem polskim”. Parterowy, tynkowany. Zbudowany z bali modrzewiowych na fundamentach ogromnych piwnic, usytuowanych pod całą szerokością budynku,. Założony został na rzucie wydłużonego prostokąta. Od strony północnej dobudowano później dwukondygnacyjną oficynę, połączoną z korpusem głównym za pomocą ściany kurtynowej – przewiązki. W 1950 roku nieruchomości rolne, wraz z dworem i zabudowaniami przekazane zostały Skarbowi Państwa. Nie remontowane budynki zaczęty stopniowo przekształcać się w ruinę i dopiero w 1987 roku nowy właściciel przeprowadził gruntowny remont i dwór obecnie znów pełni rolę rodzinnej siedziby mieszkalnej.
Dwór zbudowany na przełomie XVIII i XIX w. dla Niedzielskich. Przebudowany na pocz. XX w., wyremontowany w latach 1985-1986. Budynek klasycystyczny, piętrowy, z ryzalitem środkowym.
Świątynia została wzniesiona w latach 40. XVIII w. (od 1742 do 1747 r.). Kościółek kilkakrotnie był remontowany i nieznacznie przerabiany, m.in. po zniszczeniach z 1914 r. Kościółek jest drewniany, salowy z chórem muzycznym ponad głównym wejściem, bez wieży, jedynie z sygnaturką na dachu. Obok kościoła znajduje się wolno stojąca drewniana dzwonnica.
Radha Govind Society of Poland jest polskim oddziałem międzynarodowej organizacji non-profit Jagadguru Kripalu Parishat, założonej przez Shree Kripaluji Maharaj. Celem organizacji jest szerzenie wiedzy o drodze Świadomości Duchowej Miłości, objawionej w takich świętych pismach hinduskich jak Wedy i Bhagwatam. Mieszczące się w Brzegach pod Krakowem centrum jest miejscem, które stara się przybliżyć wszystkim zainteresowanym bogactwo kultury i duchowości Indii.
Kaplica została wybudowana w czynie społecznym w 1986 na miejscu poprzedniej. Nową, większa kaplica, zachowała proporcjonalnie kształty poprzedniej.
świątynia została konsekrowana w 1266 roku lecz samo przybycie cystersów do Mogiły nastąpiło nieco ponad czterdzieści lat wcześniej. W czasie kilkuset lat od powstania kościół kilka razy padał ofiarą płomieni, a po następujących po sobie odbudowach zmieniał się jego wygląd.
Kościół zbudowano w 1466 r. z inicjatywy opata miejscowych cystersów Piotra Hirszberga z Biecza. Jest to drugi kościół stojący na tym miejscu, a wznosił go cieśla królewski Maciej Mączka. W 1740 r. dobudowano boczne kaplice oraz zakrystię ze skarbcem. Jest to świątynia gotycka. Kościół składa się z trójnawowego korpusu i węższego prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Do korpusu nawowego przylegają dwie późnogotyckie kaplice. Wewnątrz znajduje się bogato zdobiony portal o zamknięciu ostrołukowym. Polichromia rokokowa zdobiąca wnętrze datowana jest na ok. 1766 r.
Pierwotnie w tym miejscu stał drewniany dom wybudowany przez wiejskich nauczycieli Kazimierza Rogozińskiego i jego żonę Agnieszkę Biczównę. Ich potomkowie wybudowali w stylu eklektycznym istniejącą do dzisiaj willę oraz ok. 1890 r. założyli przed nią park. Obecnie opuszczona willa niszczeje.
Kościół zbudowany został w latach 1633-1648 w Jaworniku, miejscowości położonej około 30 km na południe od Krakowa. Uszkodzony znacznie w 1982 r. w czasie wichury kościół postanowiono rozebrać, ale ostatecznie zabytek został przeniesiony do Krakowa-Krzesławic i tu w latach 1984-1997 odbudowany. Zrekonstruowano m.in. drewnianą wieżę-dzwonnicę, więźbę dachową, zakrystię i przedsionek, oszalowano ściany zewnętrzne, a dachy pokryto gontami.
W 1876 roku Krzesławice zakupił, z przeznaczeniem na swoją letnią siedzibę, Jan Matejko. Po nabyciu wsi Matejko przebudował istniejący dwór nadając mu styl gotyku nadwiślańskiego. Zaprojektował istniejący do dziś ganek oraz dobudował do niskiego parterowego budynku pokrytego dachem dwuspadowym, gontowym, obszerną pracownię.
Dwór z folwarkiem benedyktynów z 2 poł. XVIII w. Dwór przebudowano ok. 1900 r. Jest to tzw. dworek rządcówki.
Kaplica została wybudowana w 1642 r. na miejscu poprzedniej. Kaplica jest budowlą barokową, orientowaną, murowaną, centralną, na podstawie kwadratu, nakryta kopułą. Ściany wysokie, tynkowane zakończone gzymsem koronującym o dość znacznym występie. Kopuła wyrasta bez pośrednictwa bębna. Portal wejściowy ma gzymsy ciosane z piaskowca.
4.9
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
Skomentuj