Zakochaj się w Jamnie

Forum Koszalin – 4-kondygnacyjne centrum handlowe w Koszalinie, oddane do użytku 27 listopada 2008 r. Znajduje się przy ulicy Ignacego Paderewskiego, w bezpośrednim sąsiedztwie ulicy Gnieźnieńskiej. W centrum znajduje się 128 lokali handlowych oraz 6-salowe Multikino. GODZINY OTWARCIA Pon. - Sob.: 09:00 - 21:00 Niedz.: 10:00 - 20:00

Wodna dolina to stosunkowo nowa atrakcja naszego miasta, nie wszyscy wiedzą, że powstała w 2013 roku jako zbiornik retencyjny na rzece Dzierżęcince. Jednak poza funkcją ochronną, ku radości mieszkańców miasta, zbiornik ten został także zaadoptowany na potrzeby rekreacji i sportu. Dziś znajdują się tutaj liczne atrakcje takie place zabaw dla dzieci, strzeżone (w sezonie) kąpielisko miejskie, boiska do gry w piłkę, pływająca fontanna, czy zbudowane w ramach budżetu obywatelskiego pole do gry w minigolfa. Sezonowo działa tutaj także wake park czyli wyciąg do Kite Surfingu, a także wypożyczania rowerów wodnych. Dokoła wodnej doliny można spacerować po utwardzonych oświetlonych ścieżkach oraz wypocząć na jednej z wielu widokowych ławeczek podziwiając piękno wodnej doliny. Sam akwen jest także miejscem np. zawodów wędkarskich. Organizowane są także (np. przez TKKF Koszalin) zawody sportowe aquathlon (pływanie + bieg).

Muzeum wody w Koszalinie to jedna z najnowszych muzealnych pozycji miasta, która powstała na dzięki Miejskim Wodociągom i Kanalizacji. Znajduje się na terenie dawnego ujęcia wody dla Koszalina i jest to pierwsze tego rodzaju muzeum w kraju. Znajdziecie tutaj wiele interesujących eksponatów jak np. fragment XVIII-wiecznej rury z pierwszego drewnianego wodociągu Koszalina, który doprowadzał wodę z ujęcia wody na górze chełmskiej bezpośrednio do centrum miasta, czy też odwzorowaną zabytkową fontannę. Muzeum mieści się zabytkowej ponad 100 letniej hali filtrów miejskich. Muzeum zaprasza grupy zorganizowane po uprzednim uzgodnieniu terminu wizyty. Wstęp jest bezpłatny.

Kto jako dziecko nie marzył o tym, aby być jak Robin Hood? W Koszalinie właśnie w parku Robin Hooda możesz spełnić swoje marzenie. Swoje lub marzenie swojego dziecka, bo właśnie dla najmłodszy zostało stworzone to wyjątkowe miejsce. Park powstał w 2018 r, w ramach budżetu obywatelskiego jako projekt „Park Robin Hooda – postrzelony Koszalin” którego autorami są członkowie Koszalińskiej Kompanii Rycerskiej. Jest to miejsce, w którym w sposób bezpieczny (pod nadzorem członków Kompanii Rycerskiej) możecie trenować łucznictwo, a także ciekawe spędzić czas. Znajdziecie tutaj, tor łuczniczy o długości 70m, tor łuczniczy dla dzieci o długości 20m, drewniany plac zabaw w klimacie lasu Sherwood a także arenę do walk rycerskich. Park znajduje się bezpośrednio przy DDR prowadzącej do Wodnej Doliny i Forum Koszalin.

Najstarszy w Koszalinie, bo zbudowany w 1935 roku stadion miejski. Remontowany w latach 1946, 2007 oraz 2010. Jego trybuny mieszczą do 4 tys. widzów (w tym ok. 1500 miejsc siedzących). Jest tutaj także oświetlone euro boisko, oraz bieżnia lekkoatletyczna. Stadion, który jest bazą zarówno dla K.P.N. Bałtyk Koszalin jak i Klubu Lekkoatletycznego Bałtyk Koszalin (w którym przez lata trenowała Małgorzata Hołub-Kowalik), w Polsce a może i na świecie najbardziej jest znany z imprezy którego rok rocznie jest areną. Podczas zmiany czasu z letniego na zimowy, w Koszalinie organizowana jest tzw. „Nocna Ściema” czyli maraton i półmaraton, w którym „bite są” rekordy światowe na obu dystansach. Stadion Bałtyk jest miejscem startu i mety tego wydarzenia.

Koszalińska Rejencja (Regierungsbezirk Köslin) czyli Pruski odpowiednik Polskiego województwa to jednostka administracyjna która istniała w Koszalinie w latach 1816 – 1945. Jak można się domyślić - Koszalin był jej stolicą. Właśnie w budynku przy dzisiejszej ulicy Andersa, znajdowała się jej pierwsza siedziba. Bardzo reprezentacyjny gmach rejencji został zbudowany w latach 90 XIX w. w stylu eklektycznym z motywami secesji. Na jego dziedziniec można się było dostać korytarzem przez zdobione drzwi, zaś na nim samym skrywały się pomieszczenia dawniej stajni i wozowni. Budynek otoczony był parkiem, na którego terenie ustawiono fontannę. Gmach zbudowany został w bardzo reprezentacyjnym stylu. Wewnątrz budynku znajduje się wiele dekoracyjnych elementów jak np. gustownie wykonanie balustrady czy stylowe kominki. Obecnie Budynek jest siedzibą Policji, znajdują się tutaj m. in. biura komendanta.
Budynek jest w trakcie remontu i nie jest udostępniony do zwiedzania.

Reprezentacyjny neogotycki gmach Poczty Głównej wzniesiony został w roku 1884. Jest jednym z bardziej okazałych budynków poczty na Pomorzu Zachodnim i Środkowym. Budynek od początku swojego istnienia przeznaczony był na działalność pocztową, stąd na jego dziedzińcu przewidziano miejsce na powozownię i stajnie konną. Stacja poczty konnej działała tutaj aż do 1911 roku – wówczas powozy konne zostały zastąpione przez komunikację samochodową, a powozownie i stajnie zamieniono w garaże. Wschodnie skrzydło budynku zostało dobudowane chwilę później w latach 1906-1908. Dziś w tej części mieści się m. in. popularny klub muzyczny. Budynek pełen jest dekoracyjnych elementów architektury i zachwyca jakością wykonania.
Starsi mieszkańcy Koszalina zapewne pamiętają, że jeszcze pod koniec XX wieku, w budynku zainstalowane były drewniane drzwi obrotowe. Jego charakterystyczny zegar zna chyba każdy mieszkaniec miasta, jednak niewiele osób wie, że od strony dziedzińca zegar posiada swoją drugą tarczę.

Jeden z najbardziej charakterystyczny budynków w stylu gotyckim z XV w. zachowanych z historycznej zabudowany Koszalina. Od 1964 roku budynek jest siedzibą Teatru Propozycji „Dialog” i służy jako miejsce spotkań ludzi kultury i sztuki. Niegdyś był budynkiem, który zamieszkiwał... jak samym nazwa wskazuje kat miejski. Stanowisko kata istniało w okresie od 1464 do 1839 jednak sam dom na cele mieszkalne użytkowany był aż do początku XX w. Ciekawostką jest fakt, że budynek ten znajduje się po wewnętrznej stronie średniowiecznych obwarowań miasta co jest rzadkością. Zazwyczaj kat mieszkał poza murami miejskimi. Jak widać w Koszalinie było inaczej. Inną ciekawostką jest fakt, że zachowały się także dokumenty związane z pracą kata - jest to cennik jego usług. Możemy dowiedzieć się z niego, ile kosztowało np. łamanie kołem, czy wygnanie z miasta. Dokument z 1785 roku znajduje się w Archiwum Państwowym Koszalinie.

Pięknie położony park blisko zabytkowego budynku dzisiejszej prokuratury rejonowej, vis-a-vis poczty głównej. Park założony na początku XX w, dziś pełen nasadzeń różanych – zapewne stąd jego nazwa. Park posiada przedwojenną małą architekturą w postaci murków, schodów i fasad. Latem w otoczeniu parku odbywały się plenerowe koncerty w wykonaniu muzyków Filharmonii Koszalińskiej. Wzdłuż ulicy Piastowskiej na wysokości parku zachowała się także (nie działającą już) przedwojenna latarnia uliczna.

Filharmonia Koszalińska, której gmach znajduje się w centrum Koszalina, bezpośrednio w Parku imienia Książąt Pomorskich, pomimo swoich rozmiarów oraz nowoczesnej formy i bryły idealnie wpasował się w otaczającą przestrzeń. Budynek jest idealnym przykładem architektury, który współtworzy przestrzeń miejską. Sam obiekt, którego elewacja składa się głównie ze szkła, stali oraz drewna w niesamowity wręcz sposób komponuje się z otaczającym go parkiem. Filharmonia Koszalińska im. Stanisława Moniuszki to najstarsza, bo działająca od 1965 roku instytucja tego rodzaju na całym Pomorzu Środkowym. Organizuje ponad 140 koncertów rocznie. Jest także organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Organowego, który odbywa się w Koszalinie nieprzerwanie od 1967 roku.

Mostek zakochanych w parku to przedwojenna kładka piesza, o rzadko już dziś spotykanej łukowatej konstrukcji. Popularnie nazywana jest „mostkiem zakochanych”. Niegdyś było to obowiązkowe miejsce do plenerowej sesji zdjęciowej. W sieci można spotkać dużą ilość przedwojennych zdjęć właśnie z tego miejsca. Dziś mostek znany jest najbardziej z ilości kłódek zawieszonych na jego barierce przez zakochane pary. Z tego miejsca pięknie prezentuje się sam park a także pobliski budynek Filharmonii Koszalińskiej. Kto wie może to idealne miejsca, aby na nowo zakochać się w Koszalinie?
Warto to sprawdzić!

Pomnik „Byliśmy – Jesteśmy - Będziemy”, zna chyba każdy koszalinianin. Jednak dla młodszego pokolenia zaskoczeniem może być fakt, że tak naprawdę nosi on nazwę pomnika 20-lecia (wyzwolenia Koszalina). Został odsłonięty w 1965 na Placu Bojowników PPR czyli na dzisiejszym Rynku Staromiejskim i na stałe wpisał się w najnowszą powojenną historię miasta.

Był świadkiem wielu ważnych wydarzeń w historii Koszalina. Podczas protestów przeciwko władzy komunistycznej, a konkretnie podczas spontanicznych obchodów porozumień sierpniowych na cokole pomnika koszalinianie spontanicznie umieścili transparent zapisany szminką "Solidarność z nami - my z Solidarnością".

A skoro jesteśmy już przy cytatach, to warto nadmienić, że ten umieszczony na pomniku „Byliśmy – Jesteśmy – Będziemy” pochodzi z książki Stefana Żeromskiego „Wiatr od morza”.

Podczas rewitalizacji Rynku Staromiejskiego w 2013 roku pomnik został przeniesiony w nową lokalizację. Dziś stoi w bardzo reprezentacyjnym i spokojnym miejscu. Blisko parku, amfiteatru oraz Filharmonii Koszalińskiej na nowym Skwerze Pionierów Koszalina przy ulicy Piastowskiej.

To największy park w mieście zajmujący dużą część jego centrum. Tworzony etapami od XIX w. Znajduje się w nim zrekonstruowany w 1934 roku staw zamkowy na którym utworzono ptasią wyspę.

W parku znajduje się wiele cennych gatunków drzew np. korkowiec amurski czy jedyna w Koszalinie magnolia drzewiasta. W parku znajdziemy ok. 120 gatunków różnych drzew i krzewów.

Jednym z najbardziej cennych drzew był klon jawor. Z powodu bliskiej lokalizacji „Domku Kata” klon jawor nazwany był „drzewem czarownic”. Było to najstarsze (ponad 300 letnie) drzewo w mieście. Niestety w wyniku wichury w 2011 pomimo zabezpieczeń drzewo zostało całkowicie obalone. Dziś można zobaczyć tablicę pamiątkową oraz… młode pędy klonu, który odradza się na nowo. Drzewo czarownic było pozostałością ogrodu zamkowego które za pomnik przyrody uznawane było już przed 1945 rokiem.

W parku znajdziemy wiele tablic informacyjnych opisujących przyrodę.

Park to pięknie położone wzdłuż średniowiecznych murów obronnych stare promenady spacerowe, rzeka Dzierżęcinka oraz piękna fontanna. Wszędzie znajdziemy miejsca do odpoczynku.

Park był także świadkiem tragicznych wydarzeń w dziejach historii miasta. Znajdziemy w nim pozostałości, po Synagodze która w „Kryształową Noc” 9 listopada 1938 roku została spalona przez Nazistów. Dziś miejsce to upamiętnione jest pomnikiem „Ku pamięci Gminy Żydowskiej”.

Koszalińskie muzeum mieści się w zabytkowym bardzo charakterystycznym białym budynku nazwanym przez mieszkańców Pałacem Młynarza, jest to XIX w. Dawny Zespół Młyna Miejskiego.

Najciekawsza wystawa muzeum to „Koszalin od średniowiecza do współczesności” prezentuje ona odwiedzającym historię miasta i zawiera liczne eksponaty z dziejów miasta.

Co ciekawe część zbiorów w muzeum to zbiory przejęte po 1945 z Heimatmuseum czyli niemieckim muzeum założonym w 1912 roku przez niemieckie Towarzystwo Krajoznawcze i Ochrony Kraju.

Rybacka chata, w której przez wiele lat prezentowana była wystawa o nazwie „Wyspa kulturowa. Wieś Jamno pod Koszalinem” to przeniesiona w 1983 roku ze wsi Dąbki nad jeziorem Bukowym rybacka chata pochodząca z 1869 roku. Jest to klasyczna chata o konstrukcji słupowo ramowej, z wypełnieniem szachulcowym i dachem pokrytym strzechą. Takie chaty licznie występowały w regionie Pomorza Środkowego.

Skansen Jamneński został przeniesiony do Zagrody w Jamnie, zaś sama chata gości teraz wystawę „Pomorska codzienność połowy XX wieku”.

Ulica Batalionów Chłopskich przed 1945 rokiem nosiła nazwę Fabrikstraße (ulica Fabryczna). Było to związane z faktem istnienia w tej okolicy dużego zakładu produkcyjnego „Papierfabrik Koslin”. Sama fabryka papieru nie zachowała się, jednak na rozległym terenie do dziś zachowało się po niej kilka interesujących miejsc.

Jednym z ciekawszych i bardziej okazałych budynków (wpisanych na rejestr zabytków w 1979 roku) jest willa pod nr 83. Zbudowana w latach 1910-1915. Wg. „miejskiej legendy” budynek powstał jako dom dla dyrektora ówczesnego zakładu. Po 1945 roku w budynku mieściła się placówka opiekuńczo oświatowa. Dziś willa jest zadbanym zabytkiem w prywatnych rękach.

Niegdyś mały młyn w Jamnie, dziś mała elektrownia wodna zwana także domem młynarza. Elektrownia położona jest w Koszalinie na ulicy Na Jamno, obok nowej, szutrowej drogi rowerowej. Bezpośrednio obok „Domu Młynarza” znajduje się zorganizowane miejsce do odpoczynku z pięknym widokiem na rzekę oraz zabudowania młyna.

Co ciekawe sam budynek pochodzi z lat 80tych – jednak wewnątrz skrywa maszyny pamiętające XIX wiek. Maszyny te, do lat 70tych służyły do mielenia zboża, a od 1996 turbina, po przebudowaniu, wytwarza energię elektryczną.

Budynek młyna nie jest udostępniony do zwiedzenia, jednak warto zatrzymać obok punktu odpoczynku i na żywo zobaczyć „wodospad” na rzece.

Zagroda Jamneńska to filia Koszalińskiego Muzeum miejskiego skupiająca swoją uwagę na unikalnej w skali kraju historii oraz tradycji kultury jamneńskiej.

Jamno od samego początku swojego istnienia (z racji położenia na terenach podmokłych) przez wiele miesięcy w roku było niedostępne - drogę do Koszalina zbudowano dopiero ok. 1900 roku. Mieszkańcy tej osady musieli więc być całkowicie samowystarczalni. W warunkach enklawy wytworzyli oni unikalną kulturę i sztukę będącą mieszkanką kultury słowiańskiej, niemieckiej oraz prawdopodobnie holenderskiej. Jej charakterystyczne elementy znajdziesz w architekturze, rękodziele, obyczaje (np. tradycyjne wesele jamneńskie). Bardzo charakterystyczne dla kultury jamneńskiej są wielokolorowe motywy tulipana.

Zagroda umiejscowiona w centrum Jamna w wyjątkowy sposób prezentuje wszystko w Jamnie najpiękniejsze, prezentując to jak wyglądało życie w Jamnie. Co ciekawe Zagroda to zrekonstruowana kmieca chałupa i została zbudowana metodami tradycyjnymi wg. zachowanych planów. Jest więc wierną kopią XIX w architektury Jamna.

Sama Zagroda jako instytucja nie jest tylko nudną wystawą. To miejsce tętniące życiem. Za sprawą warsztatów rękodzielniczych czy imprez tematycznych takich jak organizowany regularnie „Jarmark Jamneński”. W ciekawy sposób poznasz tutaj wyjątkową kulturę jamneńską.

Jamno, które od 2010 roku zostało częścią miasta, jest najbardziej unikalną częścią nie tylko Koszalina, ale i całego regionu. Nazwa prawdopodobnie ma korzenie słowiańskie i wywodzi się od jamy, pierwsze wzmianki o Jamnie datowane są rok 1224.

Jamno od samego początku swojego istnienia (z racji położenia na terenach podmokłych) przez wiele miesięcy w roku było niedostępne – utwardzoną drogę do Koszalina zbudowano dopiero ok. 1900 roku. Mieszkańcy tej osady musieli więc być całkowicie samowystarczalni. W warunkach enklawy wytworzyli oni unikalną kulturę i sztukę ludową będącą mieszanką kultury słowiańskiej, niemieckiej oraz prawdopodobnie holenderskiej. Jej elementy znajdziesz w architekturze, rękodziele oraz w obyczajach. Bardzo charakterystyczne dla kultury jamneńskiej są wielokolorowe motywy tulipana.

Jamno to także unikalne tradycje np. te związane z obrzędem weselnym. Na ich podstawie Bałtycki Teatr Dramatyczny w 2014 przygotował i wystawił sztukę teatralną „Wesele Jamneńskie”.

Jamno do dziś zachowało swój pierwotny układ jest to tzn. okolnica – czyli wieś, w której zabudowania ustawione są w okrąg. Jamno to miejsce, które musisz zobaczyć i odkryć na swój sposób.

W centrum Jamna blisko Zagrody Jamneńskiej znajduje się najstarszy w Koszalinie obiekt sakralny. Jest to kościół pw. Matki Bożej Różańcowej, który po całkowitym remoncie przeprowadzonym przez proboszcza Ks. Jarosława Krylika odzyskał swój oryginalny wygląd (usunięto wewnętrze i zewnętrzne tynki). Kościół ten jest prawdziwą „perłą w koronie” dla całego regionu – jego renowacja została nagrodzona w ogólnopolskim konkursie Generalnego Konserwatora Zabytków „Zabytek Zadbany” w kategorii „utrwalenie wartości zabytkowej obiektu”.

Kościół jest XIV w. budowlą gotycką o układzie jednonawowym. Posiada szereg pięknie zdobionych elementów w charakterystyczne dla Jamna motywy kwiatowe (tulipany). Szczególną uwagę przykuwa ambona, chrzcielnica oraz strop z piękną polichromią.

Marina jachtowa w Jamnie to koszalińskie “wodne okno na świat”. Choć dziś chwilowo (przez wrota sztormowe) żegluga morska przez kanał pomiędzy jeziorem Jamno a Morzem Bałtyckim jest niemożliwa, to planowane jest ponowne udrożnienie tego kanału na potrzeby żeglugi. Przebudowa kanału pozwoli na swobodne wypłynięcie z Jamna na pełne morze.

Koszalin w tym czasie nie marnuje czasu i prężnie rozwija swoją przystań jachtową. Działa tutaj Jacht Klub Koszalin organizujący liczne regaty sportowe, a pomost mariny jest także miejscem cumowania tramwaju wodnego „Koszałek”. W 2021 do „Koszałka” dołączy także nowa jednostka o nazwie „Julek”.

Połączenia wodne na jeziorze Jamno obsługuje MZK Koszalin. Tramwaje wodne pozwalają skrócić drogę do Mielna i Unieścia, a na ich pokład można nieodpłatnie zabrać swój rower.

Przystań w Jamnie jest pięknym miejscem widokowym z którego można obserwować niesamowite zachody słońca.