Ruiny Huty "Aleksandra" w Bobrzy...

W 1824r. na tym terenie rozpoczęto realizację największego założenia wielkopiecowego Staropolskiego okręgu Przemysłowego jednego z projektów planu Stanisława Staszica uprzemysłowienia Królestwa Polskiego.
Podjeżdżając do terenu, na którym rozpoczęto budowę zakładu wielkopiecowego w pierwszej kolejności ukazuje się ogromny, stary mur, który w swoim pierwotnym założeniu miał być tamą na wykopanym stawie rezerwowym, z którego dostarczano wodę niezbędną do przetwarzania rud. Na terenie zakładu wybudowano również składowiska surowców, węgielnie oraz piece do prażenia rud. Do czasów obecnych zachowały się ruiny fabryki, usytuowane na wzgórzu otoczone bujną roślinnością. Obecnie po wejściu na schody prowadzące do ruin oraz pokonaniu zarośli widać jedyny zachowany budynek węgielni, w którym możemy zobaczyć wysokie kolumny wyrastające z parteru wkopanego w ziemię na głębokość ok. 4 m, miały one prawdopodobnie podtrzymywać drugi poziom budynku. Dziś najbardziej imponująco prezentuje się mur oporowy o długości około pół kilometra i maksymalnej wysokości 15 metrów, który zabezpieczał wzniesienie przed obsuwaniem się, a z korony którego miało odbywać się zasypywanie wsadu do wielkich pieców. Z budynków zakładu pozostały dawne hale, domy osiedla dla pracowników zakładu i mury węgielni. Jest też dobrze zachowany staw, w którym dawniej gromadzono wodę dla celów przemysłowych. Budowę zakładu niestety pokrzyżowała niebywała powódź w 1828r. a także mający miejsce dwa lata później wybuch powstania listopadowego. Inwestycji ostatecznie zaniechano.