REGION PODHALAŃSKI: Chochołowska pieszo lub na skiturach

Siwa Polana w Witowie – początek Doliny Chochołowskiej – Polana Huciska – Dolina Starorobociańska – Polana Chochołowska – Grześ (1653 m n.p.m.) – Rakoń (1879 m n.p.m) – Dolina Wyżnia Chochołowska – Siwa Polana

Start wycieczki jest na Siwej Polanie w Witowie, gdzie znajduje się parking samochodowy, końcowy przystanek busów i punkt biletowy prowadzony przez Wspólnotę Leśną Uprawnionych Ośmiu Wsi, do której należy większość lasów w Dolinie Chochołowskiej. Ruszamy asfaltową drogą przez rozległą Siwą Polanę leżącą u podnóża Tatr.

1 km – za Siwą Polaną droga zbliża się do potoku wypływającego z doliny, który wyżej nazywa się Potokiem Chochołowskim, a tutaj jest zwany Siwą Wodą. W tym miejscu wchodzimy do Doliny Chochołowskiej i jednocześnie na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego. Z prawej strony dochodzi oznakowana na zielono Ścieżka pod Reglami.

1,5 km – wędrujemy doliną, która przyjmuje typowy V-kształty profil charakterystyczny dla dolin rzecznych. Las budują głównie świerki i jodły. Jest to strefa ochrony krajobrazowej w parku narodowym, gdzie można prowadzić gospodarkę leśną. Po drugiej stronie potoku wznoszą się jasne skały Siwiańskich Turni. Są one zbudowane z dolomitów, a porasta je reliktowy lasek sosnowy.

3,5 km – na Polanie Huciska kończy się asfaltowa droga. Po lewej stronie pojawia się widok na Kominiarski Wierch oraz Trzydniowiański i Kończysty Wierch w głębi Doliny. Wiosną kwitną tu licznie krokusy, latem czynna jest bacówka. Za polaną dolina się zwęża, tworząc Niżnią Bramę Chochołowską. Zaraz za bramą w lewo ścieżka doprowadza do Wywierzyska Chochołowskiego. Dalej Polana pod Jawory i odejście Ścieżki nad Reglami do Doliny Lejowej.

5 km – dolina znów się zwęża, a nad nami wznoszą się ściany Wyżniej Chochołowskiej Bramy. Za nią w lewo odchodzi największa odnoga Doliny Chochołowskiej – Dolina Starorobociańska (szlaki na Iwaniacką Przełęcz i Siwą Przełęcz). Dolina zmienia tutaj profil na U-kształtny. Do tego miejsca dotarł niegdyś jęzor lodowca.

6,5 km – docieramy do Polany Chochołowskiej – jednej z największych polan tatrzańskich z „letnią wioską”, czyli zabytkowymi szałasami i szopami z czasów, gdy funkcjonował w tym miejscu ważny ośrodek pasterski. Prowadzony jest tu kulturowy wypas owiec i krów, więc wiosną kwitnie kilkanaście milionów krokusów. W górnej części polany stoi kaplica św. Jana Chrzciciela znana z serialu „Janosik”, natomiast za polaną znajduje się Schronisko Górskie PTTK na Polanie Chochołowskiej. Rozpoczyna się tutaj szlak papieski do Doliny Jarząbczej upamiętniający wizytę Jana Pawła II w 1983 r.

10,3 km – po podejściu przez lesisty Bobrowiecki Żleb wychodzimy powyżej górnej granicy lasu i osiągamy szczyt Grzesia (1653 m n.p.m.) leżący w bocznej grani biegnącej od Wołowca, na granicy polsko-słowackiej, w wododziale europejskim – po drugiej stronie grani woda płynie do Morza Czarnego. Wędrujemy na południe przez grzbiet Długiego Upłazu.

13 km – Rakoń (1879 m n.p.m) to najwyższy punkt naszej wycieczki. Można stąd podziwiać piękną panoramą z wieloma szczytami w otoczeniu Doliny Chochołowskiej po wschodniej stronie i Doliny Zuberskiej na zachodzie. Za Rakoniem skręcamy w lewo na zielony szlak i schodzimy do Doliny Wyżniej Chochołowskiej, która kończy się rozległym cyrkiem polodowcowym.

17,7 km – docieramy z powrotem na Polanę Chochołowską, zamykając pętlę i wracamy przez dolinę znanym już szlakiem do Siwej Polany.

Zimą możemy tę trasę pokonać na nartach skiturowych. Podejście przez Bobrowiecki Żleb i zjazd do Doliny Wyżniej Chochołowskiej odbywa się zimowymi wariantami szlaku. Planując wycieczkę, należy uwzględnić aktualne warunki, przede wszystkim stopień zagrożenia lawinowego i wyposażyć się w zestaw lawinowy. Zimowe czasy przejścia mogą różnić się od letnich, podanych na kierunkowskazach.

AUTOR: JAN KRZEPTOWSKI-SABAŁA