Ukończona w 1901 roku willa własna architekta Jana Sas Zubrzyckiego ma formy malowniczego historyzmu. Jest to bardzo efektowna budowla, nieregularna, wieżowa, zbudowana ze zróżnicowanego i wielobarwnego materiału: jurajskiego wapienia, cegły i drewna. Obecnie w willi mieści się galeria sztuki.
Skała Kmity jest krajobrazowym rezerwatem przyrody, który znajduje się w miejscu, gdzie rzeka Rudawa przełamuje Garb Tenczyński na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Nazwa stromej, z niemal pionowymi ścianami wapiennej skały (ok. 25 m wysokości), wywodzi się od rycerza Kmity. Skała Kmity już XIX w. stanowiła popularny cel niedzielnych wycieczek krakowian.
Kopiec Józefa Piłsudskiego (Kopiec Niepodległości, Kopiec Wolności, Sowiniec, Mogiła Mogił) to największy z istniejących do dziś krakowskich kopców, usypany w Lesie Wolskim na szczycie Sowińca, którego wysokość wynosi 358 m n.p.m natomiast wysokość samego kopca wynosi 35 m. Kopiec był wznoszony w latach 1934-1937. Imię Piłsudskiego nadano mu po śmierci wodza w 1935 roku. Dewastowany przez okupacyjne władze niemieckie podczas II wojny światowej, a po jej zakończeniu skazany na zapomnienie przez władzę komunistyczną, został odrestaurowany w latach 80. XX wieku. Złożono tu ziemię z pól bitew i miejsc kaźni Polaków z okresu powstań, dwóch wojen światowych i komunistycznego reżimu – dlatego bywa nazywany „Mogiłą Mogił”.
Kopiec Kościuszki znajduje się na szczycie Wzgórza św. Bronisławy a wzniesiony został dla uczczenia Tadeusza Kościuszki — wielkiego patrioty i przywódcy insurekcji 1794 r. Pomysł usypania kopca pojawił się już kilka lat po śmierci generała i prace nad wznoszeniem obiektu trwały trzy lata, a uczestniczyli w nich nie tylko Krakowianie, ale także Polacy mieszkający na terenie innych zaborów oraz obcokrajowcy. Wewnątrz kopca umieszczono ziemię z najważniejszych pól bitewnych, w których brał udział Kościuszko, w tym z Racławic i Maciejowic. Kopiec został odsłonięty 25 października 1823 r., miał 34,1 m wysokości i 8,5 m średnicy u wierzchołka i 80 m przy podstawie.
Kopiec Jana Pawła II to najmłodszy i najmniejszy z krakowskich kopców, usypany na terenie Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców na Dębnikach przy ul. ks. Stefana Pawlickiego. Kopiec ma 7 m wysokości (bez krzyża). U wejścia znajduje się granitowa tablica z Herbem Papieskim i informacją iż kopiec jest pamiątką VI pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny. Sypany byt w dniach 31 maja — 10 czerwca 1997 roku. Kopiec jest repliką Kopca Kościuszki w Olkuszu.
Kościół oraz klasztor Paulinów, to kompleks sakralny nazywany potocznie Skałką lub kościołem Na Skałce. Kościół na Skałce kojarzony jest przede wszystkim z męczeńską śmiercią krakowskiego biskupa Stanisława ze Szczepanowa, patrona Polski, oraz z obecnymi tu za sprawą Jana Długosza ojcami paulinami. W podziemiach kościoła znajduje się Krypta Zasłużonych na Skałce, w której spoczywają wielcy Polacy, tacy jak Jan Długosz, Stanisław Wyspiański, Jacek Malczewski, czy Czesław Miłosz.
kościół został zbudowany na podgórskim rynku w latach 1905–1909 według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego. Budowla neogotycka, trójnawowa z transeptem i ambitem wokół prezbiterium oraz kaplicami przy nawach bocznych i ambicie. Wieża wzorowana na wieży Kościoła Mariackiego w Krakowie. Sylwetka kościoła została świadomie wyeksponowana nad architekturą Rynku. Wnętrze kościoła, ukształtowane zostało na podobieństwo gotyckiej katedry w wersji tzw. gotyku nadwiślańskiego.
Kościół św. Benedykta zawiera fragmenty murowanej rotundy (kościoła na planie kolistym). Odkryto też części murów innej budowli, bezpośrednio przylegającej do rotundy. Mogło to być palatium, czyli budynek-siedziba lokalnego władcy (księcia). Wzniesienie rotundy badacze datują na X - XI w., utożsamiając ją z początkami chrześcijaństwa w Krakowie. Rotunda została wykonana z łupanego piaskowca, łączonego spoiwem gipsowym, co charakteryzuje najstarsze polskie budowle. Technika wznoszenia rotundy nasunęła badaczom przypuszczenie, że ośrodek na Krzemionkach może być wcześniejszy od wawelskiego.
Kopiec Krakusa, obok Kopca Wandy, jest jednym z dwóch prehistorycznych, monumentalnych kopców zachowanych w Krakowie. Jest największym i najokazalszym kopcem na ziemiach polskich.
Według legendy, kopiec został usypany na cześć legendarnego władcy, założyciela Krakowa, Krakusa (Kraka). Ma kształt ściętego stożka. Jego wysokość wynosil6 metrów, a średnica podstawy okolo60 metrów. Wierzchołek kopca znajduje się na wysokości 271 m n.p.m. Doskonale stąd prezentuje się panorama całego Krakowa. Widoczne są też sąsiednie kopce.
Pałac zachowany jest w formie nadanej mu przez krakowskiego architekta Karola Knausa w końcu XIX wieku, podczas przebudowy dawnej siedziby Wodzickich. Jest on budowlą piętrową, murowaną i tynkowaną, o urozmaiconej bryle. Założony na planie prostokąta z masywnym ryzalitem narożnym, nakrytym kopułą. Wejście do pałacu zaakcentowane jest trójosiowym ryzalitem, zwieńczonym neobarokowym, falistym szczytem. Od strony ogrodu zwraca uwagę otoczona ozdobną balustradą weranda ze wspartym na sześciu kolumnach tarasem na piętrze. Obecnie w pałacu mieści się dom zakonny augustianów.
Dwór w Bieżanowie powstał ok. roku 1820. Budynek utrzymany w charakterze klasycystycznej willi włoskiej, dwufrontowej, z ryzalitami, tarasami, loggiami i niewysoką wieżyczką w narożniku. Rozbudowanemu rzutowi towarzyszyło zróżnicowanie bryły budowli, przy jednoczesnej skromnej dekoracji architektonicznej. Główne wejście prowadził przez wgłębny portyk wsparty na czterech slupach zwieńczonych korynckimi kapitelami, zamknięty po obu stronach żeliwną, dekoracyjną balustradą. Wejście od strony ogrodu stanowi przeszklona loggia, poprzedzona wachlarzowymi schodami, nad którą umieszczono otwarty taras.
Kaplica została wybudowana w czynie społecznym w 1986 na miejscu poprzedniej. Nową, większa kaplica, zachowała proporcjonalnie kształty poprzedniej.
świątynia została konsekrowana w 1266 roku lecz samo przybycie cystersów do Mogiły nastąpiło nieco ponad czterdzieści lat wcześniej. W czasie kilkuset lat od powstania kościół kilka razy padał ofiarą płomieni, a po następujących po sobie odbudowach zmieniał się jego wygląd.
Kościół zbudowano w 1466 r. z inicjatywy opata miejscowych cystersów Piotra Hirszberga z Biecza. Jest to drugi kościół stojący na tym miejscu, a wznosił go cieśla królewski Maciej Mączka. W 1740 r. dobudowano boczne kaplice oraz zakrystię ze skarbcem. Jest to świątynia gotycka. Kościół składa się z trójnawowego korpusu i węższego prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Do korpusu nawowego przylegają dwie późnogotyckie kaplice. Wewnątrz znajduje się bogato zdobiony portal o zamknięciu ostrołukowym. Polichromia rokokowa zdobiąca wnętrze datowana jest na ok. 1766 r.
Pierwotnie w tym miejscu stał drewniany dom wybudowany przez wiejskich nauczycieli Kazimierza Rogozińskiego i jego żonę Agnieszkę Biczównę. Ich potomkowie wybudowali w stylu eklektycznym istniejącą do dzisiaj willę oraz ok. 1890 r. założyli przed nią park. Obecnie opuszczona willa niszczeje.
Kopiec Wandy ma kształt ściętego stożka o wysokości około 14 metrów. Jego średnica u podstawy wynosi okolo50 metrów. Wierzchołek wznosi się na wysokości 238 m n.p.m. Według legendy nazwa wsi wywodzi się od mogiły Wandy. Prehistoryczne usypisko Kopiec Wandy wraz z Kopcem Krakusa tworzą parę najstarszych budowli na trenie dzisiejszego Krakowa. Oba zbliżone są do siebie wymiarami i kształtem. Należą do największych usypisk prehistorycznych na ziemiach polskich. Do dziś nie ustalono ostatecznie czasu powstania jak i przeznaczenia obu kopców.
W 1876 roku Krzesławice zakupił, z przeznaczeniem na swoją letnią siedzibę, Jan Matejko. Po nabyciu wsi Matejko przebudował istniejący dwór nadając mu styl gotyku nadwiślańskiego. Zaprojektował istniejący do dziś ganek oraz dobudował do niskiego parterowego budynku pokrytego dachem dwuspadowym, gontowym, obszerną pracownię. W dworku funkcjonuje muzeum poświęcone Janowi Matejce.
Dwór z folwarkiem benedyktynów z 2 poł. XVIII w. Dwór przebudowano ok. 1900 r. Jest to tzw. dworek rządcówki.
Kaplica została wybudowana w 1642 r. na miejscu poprzedniej. Kaplica jest budowlą barokową, orientowaną, murowaną, centralną, na podstawie kwadratu, nakryta kopułą. Ściany wysokie, tynkowane zakończone gzymsem koronującym o dość znacznym występie. Kopuła wyrasta bez pośrednictwa bębna. Portal wejściowy ma gzymsy ciosane z piaskowca.
Skomentuj