Kościół w Raciborowicach należy do grupy kościołów wzniesionych z fundacji Jana Długosza. Zbudowany został w dwóch etapach. W pierwszym etapie około 1460 r. wzniesiono prezbiterium, w drugim w latach 1471-76 dostawiono nawę z wolno stojącą dzwonnicą. W 2. połowie XIX w. została nadbudowana dzwonnica. Jest to kościół gotycki, murowany z cegły, z kamiennym detalem architektonicznym. Złożony jest z dwuprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego ścianą prostą z zakrystią od północy oraz z szerszej nawy z kruchtą od południa. W ciągu ponad pięciu wieków istnienia bryła świątyni nie uległa żadnym zmianom.
gruntowa droga między Zastowem a Baranówką nie dała zapomnieć o tym jaka jest pora roku
wybudowany w latach 1923-1926 przez Józefa Amouraux. Po wojnie Dwór w Baranówce przez pewien czas pełnił funkcje magazynu. W pokojach dworskich składowano m.in. narzędzia rolnicze pochodzące z okolicznych majątków a w okresie późniejszym także nawozy sztuczne, które nadżarty ściany i podłogi pomieszczeń dworskich pomimo tego, że stodoły i magazyny stały puste.
Od lat 70 do 2016 r. w dworze znajdowały się mieszkania komunalne. Obecnie nieużytkowany dwór niszczeje.
Gotycki kościół pochodzi sprzed 1433 roku a jego fundację wiąże się z osobą Mikołaja Hińczowicza, który był plebanem luborzyckim, podskarbim koronnym, rektorem Uniwersytetu Krakowskiego i doradcą króla Władysława Jagiełły. Na przestrzeni wieków główna bryła kościoła uległa tylko nieznacznym przekształceniom. Na przełomie XV i XVI w. do prezbiterium kościoła od wschodu dostawiono trójboczną przybudówkę. W XIX w. dobudowano od zachodu przedsionek. Zaś w latach 1908-11 dawną zakrystię przerobiono na kaplicę św. Franciszka i powiększono o kruchtę.
Kościół w Biórkowie wybudowany został w latach 1623-1633. Kościół wzniesiono w konstrukcji zrębowej i oszalowano deskami -pionowo, z listwowaniem. Nakrywa go dach gontowy, osobny nad nawą i nad prezbiterium. Na nim wznosi się wieżyczka na sygnaturkę. Jest to świątynia jednonawowa z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium i dobudowaną zakrystią oraz niewielką kruchtą. Do głównej bryty przylega wzniesiona pod koniec XVIII wieku barokowa wieża. W pobliżu kościoła stoi również zabytkowa drewniana dzwonnica, wzniesiona w konstrukcji szkieletowej i oszalowana pionowo deskami.
Dwór w Biórkowie został zbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku. Dwór był murowany, złożony z parterowego korpusu głównego i przylegającego do niego od strony zachodniej piętrowego skrzydła bocznego dobudowanego w II połowie XIX w.. Wzniesiony w stylu eklektycznym, nawiązującym wystrojem zewnętrznym do architektury renesansowej.
Po II wojnie światowej majątek w Biórkowie został znacjonalizowany. Dwór, częściowo remontowany na początku lat 70. i w 1983 - mieścił się tu m.in. ośrodek zdrowia), potem popadł w ruinę, z której mimo wielu obietnic już się nie podniesie.
Dwór w Pietrzejowicach, o romantycznej sylwecie, zdominowanej przez wydatny, półokrągły ryzalit z galerią widokową na piętrze, został zbudowany w 1937 roku. Odebrany właścicielom po drugiej wojnie i zaniedbany, obecnie zamienia się w ruinę.
Obecny budynek dworu w Karniowie nosi wyraźne cechy architektury modernistycznej. Powstał na początku XX wieku, prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej budowli. Murowany, parterowy, z prostokątną dwukondygnacyjną wieżą w części północno-wschodniej. Założony na planie prostokąta, z ryzalitami i przybudówkami mieszczącymi wejścia i werandy. Główny element dekoracyjny budowli stanowią wielopłaszczyznowe, zróżnicowane dachy łamane, widoczne wyraźnie zwłaszcza od strony fasady południowej, oraz ozdobny hełm, wieńczący dach wieży.
Po wojnie w budynku dworskim do 2000 roku mieściła się szkoła. Po przeniesieniu szkoły do nowo wybudowanego budynku dwór przez wiele lat był opuszczony i popadał w ruinę. Obecnie jest remontowany a jego otoczenie jest porządkowane.
Zespół dworski w Czulicach tworzą dwór, park z dawnymi ogrodami użytkowymi i stawami, cmentarz poległych żołnierzy austriackich w czasie I wojny światowej oraz kamienny pomnik.
Dwór został wybudowany w drugiej ćwierci XIX wieku a po roku 1870, kiedy to stał się własnością rodziny Dąbskich został rozbudowany. W roku 1902 majątek przeszedł w ręce rodziny Wollenów i ich własnością był do 1945 roku. Po 1945 roku majątek przeszedł we władanie Polskiego Związku Hodowców Roślin, a po 1950 został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne - PGR . W latach 1990-2000 w budynku dworu mieściła się szkoła podstawowa. Jednak ze względu na reorganizację oświaty została ona zlikwidowana a opuszczony dwór systematycznie niszczeje.
Kościół parafialny św. Mikołaja w Czulicach pochodzi z 1547 r. Świątynię zbudowano w konstrukcji zrębowej a ściany oszalowano pionowo z listowaniem oraz wizualnie podzielono pilastrami. Nawa i Prezbiterium nakryte są oddzielnymi dachami – nawa dwuspadowym, prezbiterium wielopołaciowym. Wnętrze świątyni nakrywają płaskie stropy a jej wyposażenie stanowią m.in. późnobarokowy ołtarz główny z poł. XVIII w, z obrazem Matki Boskiej Pocieszenia oraz dwa rokokowe ołtarze boczne sprzed 1827 r. Warto zwrócić uwagę na portal u wejścia do zakrystii, o nadprożu w formie ściętego trójliścia oraz płytę nagrobną z XV w.
późnogotycka świątynia powstała w latach 1646–48. Nawę i prezbiterium przykrywa jednokalenicowy gontowy dach wielopołaciowy. Wnętrze nakryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi, które wraz ze ścianami pokryte są polichromią z 1909 r. Do wyposażenia kościoła należą ołtarze rokokowe z XVIII w. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Anielskiej z XVII w., natomiast w bocznych – obrazy Chrystus i Samarytanka fundacji hr. Józefa Wodzickiego.
W Kościelnikach znajduje się XVIII-wieczny pałac otoczony rozległym parkiem oraz budynki (obecnie zrujnowane), które byty pierwotnie częściami obronnego założenia o średniowiecznym rodowodzie: zameczek - później zaadaptowany na oficynę zachodnią, oficyna wschodnia oraz budynek bramny i kaplica.
Zdewastowany pałac wraz z otoczeniem został odzyskany przez spadkobierców pod koniec lat 90. Obecnie należy do rodziny Nowina Konopków i jest odrestaurowywany.
Dwór wzniesiony na przełomie XVIII i XIX w.. Jest to parterowa budowla murowana w układzie dwutraktowym. Od strony południowej posiada portyk kolumnowy a od północy ryzalit. Dwór jest przykryty wysokim dachem czterospadowym. Zdewastowany budynek został odbudowany w drugiej połowie lat 80-tych i ma w nim siedzibę Oddział Muzeum Archeologicznego w Nowej Hucie
Dwór późnorenesansowy z 1603 r., zbudowany na polecenie Jana Branickiego, zaprojektowany prawdopodobnie przez Santiego Gucciego, zdobiony przez artystów włoskich, Zwany także lamusem, ponieważ Braniccy porzucili go na rzecz zbudowanego potem obok (niezachowanego) „dworu polskiego”. Istniejący dwór ma trzy kondygnacje i został zbudowany na planie prostokątna o wymiarach 12 × 10 metrów. Zwieńczony jest renesansową attyką, o ścianach zdobionych dekoracją sgraffitową i renesansowej kamieniarce. Zajmowany obecnie przez oddział Muzeum Archeologicznego..
Kościół został wybudowany w latach 1800–1806 z fundacji ówczesnych właścicieli Pleszowa książąt Czartoryskich, wyposażony staraniem następnego właściciela - Wincentego Kirchmayera.
Kościół wzniesiono w stylu klasycystycznym, w bryłę kościelną wkomponowano wieżę, którą w 1929 r. podwyższono do wysokości 20 metrów i nakryto nowym dachem. We wnękach fasady znajdują się figury św. św. Piotra i Pawła.
W 1829 r. Kirchmayerowie wybudowali pałac jednak bankructwo zmusiło ich pod koniec XIX w. do sprzedaży dóbr w tym pałacu. Od tego czasu wielokrotnie zmieniali się właściciele i przeznaczenie pałacu. M.in. Budynek dzierżawili salezjanie którzy założyli nowicjat a od 1929 r. do lat 50 prowadzony był sierociniec przez siostry zakonne.
W 1986 r. budynek przejął szpital psychiatryczny a od 1992 r. pałac stanowi siedzibę stowarzyszenia MONAR. Robienie zdjęć jest zakazane.
Kaplica została wybudowana w czynie społecznym w 1986 na miejscu poprzedniej. Nową, większa kaplica, zachowała proporcjonalnie kształty poprzedniej.
Na koniec trochę luksusu w postaci równej, asfaltowej ścieżki poprowadzonej wałami Wisły
Skomentuj