Kościół modrzewiowy, unikalny zabytek sztuki sakralnej z bogatym wyposażeniem (wojciechowskie kurdybany). 1725 r. Otoczona murowanym parkanem świątynia stoi na niewielkim wzniesieniu w otoczeniu lip i klonów. Ufundowany przez nawróconego z kalwinizmy na wiarę katolicką Teodor Orzechowski, ówczesny właściciel Wojciechowa. Bogate wyposażenie.
Istnieje od 1920 r., wykonuje wyroby artystyczne, podkuwa konie, galeria wyrobów.
średniowieczna wieś Szczekockich z XIII w. z cennymi zabytkami
mini skansen: chałupa, stodoła kuznia, warsztat stolarza, izba garncarza, izba produktu regionalnego
XVI-wieczna Wieża Ariańska
na najwyższym piętrze muzeum kowalstwa z ponad 1000 eksponatów sztuki kowalskiej z kraju i zagranicy. Uwagę zwracają niezwykłe eksponatu: żelazny pas cnoty, repliki broni średniowiecznej, patera na owoce wykonana przez kobietę czy kute akwarium.
Na 3 piętrze muzeum regionalne. W jego wnętrzach stylizowanych na chałupę wojciechowską z lat 1920-30 zgromadzono przedmioty służące dawnym mieszkańcom w ich codziennym życiu i pracy oraz eksponatu dokumentujące dzieje Wojciechowa.
Muzeum Minerałów, Skamieniałości i Meteorytów. Najbardziej oryginalne okazy muzeum to m.in. zbiory skamieniałych ryb, niebieska sól kamienna, geody ametystowe i agatowe, "jagody marsjańskie". Instytut przybliża wiedzę na temat powstania i budowy kosmosu, budowy Ziemi, zjawisk geologicznych oraz znaczenia minerałów i skał dla człowieka. Kontakt: 505 288 292
Aniela - wybudowana około 1925 r. Obecnie mieści się tu Krajowy Ośrodek Apostolstwa Ruchu Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbe. Przed willą stoi posąg św. M. Kolbe autorstwa Stanisława i Zbigniewa Strzyżyńskich.
Doktorska - wzniesiona w 1914 r. wg projektu Stefana Stępkowskiego. Obecnie mieści się tu pensjonat Lublinianka.
Mazowsze - wybudowana w stylu szwajcarskim pod koniec XIX w. Pierwotnie nazywała się Pod Jesionem. Składa się z części piętrowej i parterowej. Posiada balkon, ganek i bogato ornamentowane werandy.
Nagórskich - wybudowana pod koniec XIX w. Zaprojektowana przez Adama Nagórskiego i Michała Górskiego.
Nagórze - wybudowana pod koniec XIX w. Posiada kilka bogato zdobionych werand. Składa się z trzech części: środkowej parterowej i bocznych piętrowych. Wszystkie posiadają dwuspadowe dachy.
Raj - wybudowana w drugim dziesięcioleciu XX w. Początkowo nosiła nazwę Babin. W latach 1950-66 siedziba Państwowego Liceum Technik Plastycznych, a do 1987 r. - internat męski tejże szkoły.
Tolin - wybudowana w 1882 r. Budynek piętrowy, podpiwniczony, otoczony ogrodem. Interesujące zwieńczenie fasady oraz gzymsy międzykondygnacyjny i dachowy.
Zofijówka - wybudowana w latach 1890-93. Posiada dwie wieże z iglicami, część piętrową z balkonem i część parterową z werandą.
Zbudowana w 1893 r. w stylu szwajcarskim. Pierwotnie nazywała się Róża. Posiada piękną werandę ze stylizowaną balustradą. Składa się z dwóch części: parterowej i piętrowej.
Gioia - wybudowana w 1927 r. Projektantami byli Franciszek Papiewski i Bohdan Kelles-Krauze. Obecnie mieści się tu pensjonat Lublinianka II.
Brzozy - zaprojektowana przez J. Koszyc-Witkiewicza, wzniesiona w 1908 r. Willa otoczona jest parkiem z różnymi gatunkami drzew liściastych i iglastych. Przed II wojną światową odbywały się tu zebrania masonerii.
Marianówka - wybudowana na przełomie XIX i XX w., zaprojektowana przez Edmunda Judyckiego. W latach 1950-60 mieścił się tu internat Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych.
Jedyne w Polsce muzeum Prusa, tu powstały pierwsze rozdziały Lalki i Placówki. Obok ławeczka Prusa.
Pałac z XVIII w. przykryty mansardowym dachem. Formy baroku, rokoka i klasycyzmu.
Kościół zaprojektowany na wzór zakopiańskiej Jaszczurówki z 1911 r. Drewniany ołtarz, współczesne rzezby boczne w tryptyku św. Stanisława i Wojciecha.
najstarsze muzeum literackie na Lubelszczyznie (1928). W dawnej drewnianej pracowni pisarza, zbudowanej w stylu zakopiańskim, ekspozycja autentycznych zbiorów.
Borowianka - wybudowana w stylu szwajcarskim na początku XX w. Drewniany dom z poddaszem, bogato ornamentowanymi werandami i dwuspadowym dachem.
Oktawia - wybudowana w stylu szwajcarskim w 1880 r. Obszerne werandy, stylowo rzeźbiony szczyt, ornamentowane nadokienniki i balustrady. Willa należała do żony Stefana Żeromskiego - Oktawii z domu Rodkiewiczówny.
Podgórze - wybudowana w stylu szwajcarskim w latach 1882-85. Składa się z czterech części, każda innej wysokości. Ornamentowane werandy i wysoka podmurówka. Najwyższa część willi zakończona jest loggią.
Ukraina - wybudowana w stylu włoskim w 1894 r. Do wybuchu II wojny światowej mieścił się tu pensjonat, w którym urządzano bale i dancingi.
Kaplica z cudowną figurą Madonny (XV w.)
przebudowane prezbiterium dawnego gotyckiego kościoła, który popadł w ruinę i został rozebrany. Obecnie stanowi sanktuarium, od 1700 r. znajduje się tu słynąca łaskami figura Matki Bożej. Pochodząca z połowy XV w. rzezba jest wykonana z drewna lipowego i przedstawia Matkę Boską z dzieciątkiem.
Kościół wzniesiony w latach 1907-14 w stylu póznego neogotyku. We wnętrzu gotycka figura Madonny z Dzieciątkiem (XVI w) wykonana z drewna lipowego.
w miejscu objawień Matki Bożej podczas najazdu tatarskiego w 1278 r. wybudowano drewniany kościółek. W roku 1700 figurę przeniesiono do Wąwolnicy, a kościół rozebrano. W XIX w. powstała tu kaplica z kamieniem, na którym dokonywały się objawienia. Ufundował ją Fr. Kempiński w podziękowaniu za odzyskanie wzroku. Obecnie istniejąca kapliczka powstała w 2008 r.
jedna z najstarszych osad na Lubelszczyznie (XI - XIII w.)
budynek dawnego szpitala parafialnego z przełomu XVIII i XIX w., który pełnił również funkcje przytułku dla ubogich.
założony w połowie XIX w. na zboczach wzgórz. Na terenie malowniczo położonej nekropolii znajdują się zabytkowe nagrobki (m.in. burmistrze Aleksandra Majewskiej, Ludwika Sobieszczańskiego, hrabiego Antoniego Rostworowskieo, Kazimierz Dulęby). Na uwagę zasługują wyżłobione w stokach grobowce.
obecnie specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy. Murowany dwór z początku XIX w. przebudowany z końcem stulecia przez rodzinę Rostworowskich
pozostałości zabytkowej nekropolii założonej w pierwszej ćwierćwieczu XIX w. W północnej części znajduje się pomnik pochowanych tu ofiar zbiorowych egzekucji -mieszkańców Wąwolnicy i Nałęczowa narodowości żydowskiej.
klasycystyczny, drewniany dwór z połowy XIX w. położony nad rzeką Czerką. Należał do rodu Dąbrowskich, obecnie mieści się w nim szkoła podstawowa. Po okazałym niegdyś parki pozostały uznane za pomniki przyrody dęby szypułkowe oraz sosna czarna. Na terenie parku kamienna tablica ze złożonym tu sercem właściciela, Mieczysława Dąbrowskiego, zmarłego 4 sierpnia 1908 r.
założony w I poł. XIX w. połączony ze świątynią wspaniałą aleją kasztanową. Znajduje się tu wiele wyjątkowo okazałych nagrobków. Na uwagę zasługuje kaplica grobowa rodziny Świeżawskich, grobowiec Felicjana Grodzickiego oraz rodziny Dąbrowskich.
dawny dwór ziemiański z II poł. XIX w. Założony na planie prostokąta, murowany z ganeczkiem wspartym na 4 kolumnach. Dwór na pocz. XX w. przekazali ostatni właściciele Wojciechowa - Popławscy z przeznaczeniem na siedzibę urzędu.
jedna z 24 stacji Kolei Żelaznej Nadwiślańskiej, biegnącej z Prus Wschodnich do Kowla, na której wysiadali kuracjusze spieszący do Nałęczowa
Skomentuj