Cerkiew filialna greckokatolicka p.w. Św. Michała Archanioła, zbudowana w 1819 r. Gruntowny remont z zewnątrz przeprowadzono w 1967 r. w 1985 r. kolejny remont (wymiana blachy dachowej na gonty) a w 2008 r. był ostatni remont. (konserwacja całego kościółka) Obecnie kościół rzymsko - katolicki pod tym samym wezwaniem.
Trójdzielna, konstrukcji zrębowej, pokryta gontem; cenne wyposażenie cerkiewne z XVlll-XIX w. Wzniesiona w typie zachodniołemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Wieża o pochyłych ścianach, z pozorną izbicą wzniesiona w konstrukcji słupowo-ramowej. Nakrywa ją hełm namiotowy zwieńczony cebulasto, z pozorną latarnią i kopułką. Wnętrze kościoła nakrywają stropy płaskie. Nad nawą nadwieszony chór muzyczny o wklęsło-wypukłym parapecie. Ściany i stropy ozdobione polichromią o motywach ornamentalnych i figuralnych, z przełomu XIX i XX w. Wyposażenie: - kompletny, rokokowy ikonostas i ikony z XVIII w. - późnobarokowe ołtarze boczne z ikonami: Matki Boskiej z Dzieciątkiem z końca XIX w. i św. Mikołaja z XVIII w.; oraz obrazami z XVII w., XVIII i XIX w. Dzwon odlany przez Grzegorza Wierda w Preszowie na Słowacji. źródło sękowa.info
Most na Sękówce pomiedzy Ropicą Górną a Małastowem
Biegniemy na prawoczyli górną drogą
Cmentarz wojenny nr 68 w Ropicy Ruskiej (dziś Górnej) jest cmentarzem z I wojny światowej, zaprojektowany przez Hansa Mayra.
Cmentarz znajduje się na zboczu wzgórza, na skraju lasu (obecnie cały obiekt i jego okolice są zarośnięte gęstym lasem), przy leśnej drodze wnoszącej się wzdłuż strumienia. Aby można było do niego dojść z drogi Sękowa-Małastów (obecnie droga 977) zbudowano żelbetowy mostek przez Małastowiankę, prowadzi on dzisiaj do cmentarza.
Cmentarz ma kształt prostokąta o powierzchni około 400 m². Otoczony jest z 4 stron ogrodzeniem z ociosanego kamienia. W środku ogrodzenia znajduje się drewniana bramka wejściowa, od której biegnie wybrukowana ścieżka rozdzielająca teren cmentarza na dwie części. Groby są obramowane i oznaczone nagrobkami w formie żeliwnych krzyży z datą 1915 oraz małych żeliwnych krzyży lotaryńskich na betonowych podestach. Przy tylnej części ogrodzenia umieszczony jest pomnik z kamieni w kształcie steli, na którym znajdowała się tablica inskrypcyjna. Do pomnika żelaznymi klamrami przymocowany jest krzyż z drewnianych belek. Obszar cmentarza składa się z dwóch tarasów połączonych schodami. Mogiły są ułożone w rzędach, symetrycznie względem głównej alei. Nagrobki mają formę żeliwnych krzyży łacińskich z datą „1915” i krzyży lotaryńskich na niskich cokołach
Na cmentarzu jest pochowanych 110 żołnierzy w 13 grobach zbiorowych oraz 4 pojedynczych poległych 2 maja 1915 roku:
58 żołnierzy Austro-Węgier m.in. z 26 Pułku Piechoty Austro-Węgier.
52 żołnierzy Imperium Rosyjskiego. źródło: Sękowa.info
Mostek prowadzący do Cmentarza Wojennego nr.68 przez rzeczkę Małastówkę.
Cmentarz wojenny nr 67 w Ropicy Ruskiej (Górnej) został zaprojektowany przez Hansa Mayra i znajduje się w przysiółku Dragaszów w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa.
Położony jest na łące około 100 metrów od drogi Bartne-Ropica Górna.
Cmentarz ma kształt prostokąta o powierzchni około 400 m². Otoczony jest z 4 stron ogrodzeniem z ociosanego kamienia. W środku ogrodzenia, od strony północnej, znajduje się drewniana bramka wejściowa. Groby są oznaczone nagrobkami w formie żeliwnych krzyży z datą 1915 na betonowych podestach. W centralnej części znajduje się drewniany krzyż postawiony na kamiennym cokole wykonany z tego samego kamienia co ogrodzenie.
W 7 grobach zbiorowych i 2 pojedynczych pochowano 83 żołnierzy z armii austro-węgierskiej z 28. pułku piechoty k.k. Landwery, poległych 2 maja 1915 roku. W zdecydowanej większości narodowości czeskiej. Nazwiska wszystkich pochowanych są znane.
Cmentarz na przełomie września i października 2017 r. został wyremontowany, wycięto samosiejki, postawiono nowy drewniany krzyż, powstała nowa drewniana część ogrodzenia z wejściową furtką i wykonano drewniany mostek do cmentarza. W górnych narożach ogrodzenia zachowały się 3 słupki wyznaczające granice działki z oznaczeniami geodezji wojskowej w formie liter HV (Heeres Vermesung) źródło: Sękowa.info
Zejście z głównej leśnej drogi do wodospadów
Jedna z dwóch grup skałek
Pierwszy z dwóch wodospadów
Drugi wodospad nieco dalej za pierwszym nieco ładniejszy
Wodospad przy głównej leśnej drodze.
Na tym szczycie znajduje się area piknik z wiatą, stolikami i legalnym miejscem na rozpalenie ogniska.
Ambona myśliwska nieopodal żółtego szlaku prowadzącego z Koniecznej przez Wołowiec do Folusza. Ambona dość wysoka i solidna zamykana na drewniany skobelek. W środku dwa krzesła. Mogą przenocować na podłodze spokojnie na dziko dwie osoby.
Cmentarz wojenny nr 69 w Przegoninie (nieistniejąca wieś łemkowska) połozony jest na terenie Bodaków, jest zabytkowym cmentarzem z I wojny światowej, zaprojektowany przez Hansa Mayra.
Usytuowany jest na stoku w gęstym lesie, około 500 m od głównej drogi, przy której znajduje się dobrze zachowana austriacka tablica informacyjna. Dalsza droga prowadzi szlakiem cmentarnym oznaczona biało - czarnymi znakami.
Obiekt został zaprojektowany na rzucie nieregularnego wieloboku. Cmentarz jest po gruntownym remoncie w czasie którego przywrócono mu pierwotny wygląd. Obiekt otoczony niskim murkiem z kamienia łamanego. Groby otoczone słupkami kamiennymi, przez które przeciągnięto drut kolczasty (typ ogrodzenia bardzo rzadko spotykany na cmentarzach wojennych w Galicji). U szczytu cmentarza duży drewniany krzyż z blaszanym daszkiem. Pochowano tu 50 Austriaków oraz 81 Rosjan poległych w walkach 3 maja 1915 roku.
Po lewej i prawej stronie wejścia, na jednym z większych kamieni tworzących mur widnieje wykuty napis - 1917 гoдa. Dwa inne wykute napisy znajdują się na murze od środka w części dolnej - ITALIEN KRIEGER.( cmentarze budowali jeńcy rosyjscy i włoscy) Oprócz tych elementów zachowały się też słupki HV na granicy działki. żródło : Sekowa.info
Przejście brodem przez rzeczkę. Są też kamienie po ktorych da radę się przeprawić.
Dawny drewniany budynek gospodarczo-mieszkalny ze środkowej łemkowszczyzny z końca XiX w. Mimo translokacji i adaptacji części gospodarczej na mieszkalną w latach 80, budynek świetnie zachował swoją orginalną formę.Zachowało się większość orginalnej stolarki okiennej i drzwiowej, nadproże wejściowez datą budowy1891 r. Zachowany jest orginalny kształt dachu dwuspadowego przyczółkowego z wysokimi szczytami.
W Bodakach znajdują się dwie drewniane cerkwie: prawosławna i greckokatolicka obie pod wezwaniem św. Dymitra. Starsza, greckokatolicka przy samej szosie, pochodzi z 1902 r. na miejscu poprzedniej z 1742 roku. i reprezentuje schyłkowy typ architektury zachodnio-łemkowskiej. Jest drewniana, trójdzielna, konstrukcji zrębowej, kryta blachą. Obecnie użytkowana jako kościół rzymskokatolicki. Wewnątrz ikonostas wykonany przez Szajnę z Rymanowa. Z wczesniejszej cerkwi zachowane 19 ikon z XVII w przekazano do cerkwi-muzeum w Bartnem, świątynia służy jako kościół filialny. Na ścianach znajdują się wyobrażenia świętych Cyryla i Metodego oraz świętych Włodzimierza i Olgi. W budynku zachował się również ikonostas powstały bezpośrednio po wzniesieniu cerkwi. Wnętrze przykryte jest stropem płaskim z polichromią z początku XX wieku. W 1996 r. i 2012 prowadzone były prace remontowe. źródło : Sękowa.info
Cerkiew prawosławna p.w. św. Dymitra jest obecnie filią parafii w Bartnem. Widoczna z głównej drogi, stoi powyżej dawnej cerkwi greckokatolickiej.
W latach 1932-1934 znaczna część mieszkańców wsi przeszła na prawosławie. Z uwagi na to, że nie mogli korzystać z cerkwi greckokatolickiej, postanowiono wybudować nową cerkiew. Konstruktorem i budowniczym cerkwi był miejscowy cieśla Wasyl Frencko. W czasie II wojny światowej był sołtysem we wsi, zmarł 1964 r. Wzniesiona w 1934 r. cerkiew jest bardzo skromna. Obiekt jest konstrukcji drewnianej, trójdzielny z nawą, prezbiterium i babińcem. Dach wieńczą charakterystyczne dla budownictwa cerkiewnego banie. Wewnątrz tej małej świątyni zamiast tradycyjnego ikonostasu znajduje się drewniana ścianka, na której wiszą współczesne ikony i obrazy. Po zakończeniu II wojny światowej następuje burzliwy okres zarówno dla mieszkańców wsi, jak i dla cerkwi. W latach 1945-1947 przeprowadzono akcję wysiedleń miejscowej ludności, a cerkiew została przeznaczona na stodołę. Taki stan trwał do 1957 r., tj. do czasu powrotu części mieszkańców do rodzinnej wsi. Ponownie zaczęto odprawiać w cerkwi nabożeństwa oraz przystąpiono do jej remontu, który trwa do dnia dzisiejszego. Obok cerkwi, nieopodal wejścia postawiono na pamiątkę 1000-lecia Chrztu Rusi 988 – 1988 krzyż prawosławny. źródło: Sękowa.info
Na terenie Bodaków podobnie jak w Bartnem znajdują się liczne kapliczki, figurki i krzyże przydrożne. Jedną z nich jest kapliczka przydrożna, domkowa (apsydowa).
Jest kilka wersji jej powstania.
Na frontowej ścianie data 1879 r. Podobno w dawnych czasach osuwisko Czartoryja przegrodziło potok, a spiętrzone wody zalały łąki, pola, domy. Mieszkańcy wsi opowiadają też inną wersję i motywację jej fundowania. W tamtym okresie występowała duża umieralność niemowląt i małych dzieci. Aby temu zapobiec, mieszkancy ufundowali i wybudowali tę właśnie kapliczkę. Może dla jednych motywem było zapobieżenie powodziom, dla innych wyproszenie życia dzieciom.
Skomentuj