Suwalszczyzna pełna przyrody!

Najgłębsze jezioro w Polsce, jez.Hańcza

WPN

We wsi znajduje się kościół i były klasztor zakonu kamedułów. W klasztorze w latach 1975-2010 mieścił się Dom Pracy Twórczej Ministerstwa Kultury i Sztuki. Obecnie obiekt ponownie wrócił we władanie kościoła[1]. W dawnych eremach znajdują się pokoje gościnne i apartamenty, które można odpłatnie wynajmować[2]. Na terenie klasztoru można zwiedzić Apartamenty i Kaplicę Papieską, Krypty w Kościele, Wieżę Zegarową, Wystawy oraz czytelnię Jana Pawła II, ufundowaną po jego noclegu na terenie Klasztoru w 1999 r.[3] Późnobarokowy kościół z bogatym wystrojem wnętrza jest ciągle użytkowany i cieszy się popularnością wśród nowożeńców. Odbywają się w nim również koncerty chorału gregoriańskiego.

Krypta kościelna zawiera ponad 40 zamurowanych wnęk z ciałami zmarłych eremitów. W dwóch przeszklonych wnękach, które prawdopodobnie były plądrowane przez Niemców w czasie II wojny światowej w poszukiwaniu kosztowności, widać poczerniałe od upływu czasu kości. Na ścianie znajduje się malowidło przedstawiające taniec śmierci, alegorię śmierci zapraszającej mnicha do tańca.

Pod Klasztorem, wzdłuż jeziora Wigry powstały liczne kempingi i pensjonaty. Na terenie wsi i Klasztoru 15-16 sierpnia odbywa się Jarmark Wigierski[4].

Na terenie klasztoru w Wigrach kręcony był film "Ryś" w reżyserii Stanisława Tyma

Kanał Augustowski

Michał Pac był nie tylko artystą i inicjatorem postępu, ale również wspaniałym kawalerzystą. W stopniu generała znalazł się w najbliższej świcie cesarza Napoleona. Wtedy postanowił przenieść swą główną siedzibę z terenów podległych Rosji do Dowspudy.
Pac jako pierwszy w kraju postanowił wybudować swą rezydencję, we wchodzącym w modę - stylu neogotyckim - opartym na wzorach angielskich. W tym celu zatrudnił Piotra Bosio, a później włoskiego architekta Henryka Marconiego. Między 1820 a 1823 rokiem powstało tutaj wspaniałe założenie pałacowe, odzwierciedlające przysłowie - "Wart Pac pałaca, a pałac Paca"

Do połowy XVI wieku tereny Smolisk i okolic porośnięte były przez Puszczę Merecką. Stałe osadnictwo zapoczątkowali za czasów królowej Bony smolarze wyrabiający w tej części puszczy drewna smołę. Od nich też wzięła się nazwa wsi. Wieś została założona została w II połowie XVII wieku – pierwsza wzmianka pojawiła się w dokumencie z 1642 roku.

We wsi znajduje się murowany kościół powstały w latach 70. na miejscu drewnianego kościoła z 1842 r., który spłonął w roku 1973. Naprzeciwko kościoła znajduje się cmentarz z zabytkową kaplicą drewnianą z przełomu XVIII i XIX wieku[2].

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim.

W Smolnikach znajduje się węzeł szlaków turystycznych: pieszych i rowerowych.


punkt widokowy „U Pana Tadeusza” o wysokości ok. 225 metrów znajdujący się na skraju wsi. Z miejsca tego widać północno-wschodnią część Suwalskiego Parku Krajobrazowego (patrząc na południe), jeziora Kojle i Perty oraz Purwin. W oddali zobaczyć można góry: Jesionową, Cisową i Krzemieniuchę[2]. Unikatowy krajobraz został wykorzystany przy realizacji filmów: „Dolina Issy” Tadeusza Konwickiego i „Pan Tadeusz” Andrzeja Wajdy.
izba regionalna w budynku biblioteki i czytelni – daje możliwość zapoznania się kulturą materialną regionu,
ścieżka poznawcza wokół jeziora Jaczno.

Góra Cisowa jest jednym z najbardziej charakterystycznych punktów na terenie Suwalskiego Parku Krajobrazowego.

Wznosi się na krawędzi zagłębienia Szeszupy na wysokość 256 m n.p.m. Należy do najwyższych wzniesień na terenie SPK i jest widoczna prawie z każdego punktu Parku.

Ma kształt regularnego stożka. Pod względem geomorfologicznym góra do niedawna była uważana za kem. Nowsze badania wykazują, że jest to morena czołowa o regularnym kształcie. Nazywano ją różnie: Górą Gulbieniszkowską, Suwalską Fudżijamą, Górą Sypaną. Ostatnia nazwa wiąże się z legendą, według której góra została sztucznie usypana. Ziemię z której sypano górę miano wydobywać z miejsca, gdzie obecnie znajduje się jezioro Kopane (stąd jego nazwa). Różnica poziomów między taflą jeziora a szczytem góry wynosi 79 m.

Przed II wojną planowano nazwać ją Górą Marszałka Piłsudskiego, a na jej szczycie ustawić głaz ku czci Marszałka. Obecnie używaną nazwę Góry Cisowej nadano jej od rosnącego, podobno dawniej na jej szczycie, potężnego cisa.

Ze szczytu Góry Cisowej roztacza się jeden z najrozleglejszych widoków na Suwalszczyźnie. Przy dobrej widoczności widać kilkanaście jezior. Rozpościera się stąd wspaniała panorama zagłębienia Szeszupy, będącego szeroką młodoglacjalną doliną polodowcową o stromych krawędziach. Jej dno urozmaicają zagłębienia wytopiskowe z jeziorami, łąkami i torfowiskami oraz liczne formy akumulacji lodowcowej, wśród których wyróżnić można moreny, ozy oraz zespół form martwego lodu w postaci kompleksu kemów w północnej części zagłębiania.

Góra Cisowa - odwiedzana przez wielu turystów - jest narażona na erozję. Procesy erozyjne zaczynają powstawać na skutek zniszczenia wierzchniej warstwy gleby i rosnących w niej roślin stabilizujących podłoże. Gdy to się stanie wiatry i deszcze przyczyniają się do dalszego niszczenia stoku wzniesienia. Aby ograniczyć te niebezpieczne procesy SPK apeluje o korzystanie tylko z wyznaczonych szlaków i ścieżek.