PODKARPACKIE Trasa 37 "Z Niebylca na pogórza"

Widokowa trasa po pogórzach: Dynowskim i Strzyżowskim. Czekają nas dwa długie podjazdy i dwa szybkie zjazdy. Znaczną część trasy pokonamy widokową wierzchowiną z niewielkimi przewyższeniami. Trasa zróżnicowana pod względem krajobrazowym. Będziemy jechać wśród pól, łąk, lasów i rozproszonej zabudowy wiejskiej. Wyruszamy z Niebylca. Samochód możemy zostawić na parkingu w pobliżu kościoła. W miejscowości warto obejrzeć dawną synagogę. Długi podjazd przez Gwoździankę. We wsi mijamy dawną cerkiew. Na przełęczy odbijamy w lewo, w drogę szutrową, za wskazaniami czarnego szlaku pieszego. Wokół nas roztaczają się rozległe widoki na okoliczne pasma pogórzy oraz Rzeszów. Zjazd drogą gruntową do wąskiej drogi asfaltowej. Jedziemy nią w prawo. Trasa wije się wśród pól, pokonując niewielkie zjazdy i podjazdy. Na skraju lasu, przy rozjeździe dróg, warto zatrzymać się na odpoczynek na polu biwakowym. Ostry zjazd przez las do wsi Wyżne. Przekraczamy drogę krajową i rozpoczynamy kolejny mozolny podjazd. Po lewej mijamy Winnicę Maria Anna. Końcówka podjazdu wiedzie wygodną drogą szutrową. Podążamy za oznakowaniem żółtego szlaku pieszego. Kolejny odcinek trasy ma urozmaiconą nawierzchnię gruntową, szutrową i asfaltową. Jedziemy wierzchowiną pagórków. Za 21 km możemy zjechać w lewo do tężni w Sołonce. Przy końcu leśnego odcinka znajduje się ładnie urządzone miejsce biwakowe z wiatą i miejscem na ognisko. Po opuszczeniu lasu, roztacza się przed nami rozległa panorama pogórzy. Szybki zjazd drogą asfaltową przez Bliziankę, w której warto zatrzymać się przy dawnej cerkwi. Po niedługim czasie jesteśmy w Niebylcu, gdzie kończymy naszą wycieczkę.

ATRAKCJE NA TRASIE:

Synagoga w Niebylcu – pochodzi z lat 1894–1905. Została wniesiona przez miejscową ludność pochodzenia żydowskiego. W czasie II wojny światowej uległa zniszczeniu, pełniła funkcje magazynów. Remontu doczekała się w latach 70. XX w., kiedy zaadaptowano ją na potrzeby biblioteki. Taką funkcję pełni do dziś. Jedynym zachowanym elementem wyposażenia wnętrza są piękne XX-wieczne polichromie.

Dawna drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Świętych Kosmy i Damiana w Gwoździance – została wzniesiona w II połowie XVIII lub na początku XIX w. Po II wojnie światowej przejął ją kościół rzymskokatolicki. We wnętrzu, z dawnego wyposażenia, zachowały się jedynie pojedyncze ikony. Polichromie przykryto boazerią. Świątynia była gruntownie remontowana. O jej dawnym charakterze świadczy sześcioboczna wieżyczka na dachu zwieńczona baniastym hełmem.

Tężnia w Sołonce – znajdujące się tu źródła słonej wody eksploatowane były już w XVI, XVII w. Z tego okresu pochodzi studnia o głębokości 25 m. W latach 2009–2010 utworzono tu kaskady solne o charakterze zdrojowym. Pochodząca stąd solanka wyróżnia się dużą zawartością jodu. Stare narzędzia wydobywcze oglądać można w pobliskim muzeum.

Dawna drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Zaśnięcia NMP w Bliziance – pochodzi z 1865 r., w kolejnym stuleciu została przebudowana. Jest to niewielka świątynia o konstrukcji zrębowej, kryta gontem i zwieńczona wieżyczką. We wnętrzu zachowały się XX-wieczna polichromia figuralna oraz fragmenty ikonostasu. Po 1947 r. przejęta przez kościół rzymskokatolicki.