Galicyjskie Gospodarstwo Agroturystyczne.
Mili gospodarze. Dobre wyposażenie za tak małe pieniądze.
Bardzo piękny, choć nie stary kościół w Krościenku. Naprawdę jest na czym oko zatrzymać.
Wijąca się doliną piękna droga asfaltowa. Miodzio dla motocyklistów
Naprawdę robi wrażenie jako uzdrowisko, a i miejscowość nad Popradem.
Obecny kościół parafialny rozpoczęto budować w 1676 r. Konsekracji kościoła dokonał dopiero w 1749 r. bp Andrzej Stanisław Załuski. Barokowy, zbudowany z kamienia, otynkowany, jednonawowy. Wnętrze nakryte sklepieniami krzyżowymi na gurtach, spływającymi na filary przyścienne, dźwigające wydatny przełamujący się gzyms. Łuk tęczy półkolisty z belką o ozdob- nym wykroju z grupą ukrzyżowania na globie ziemskim, późnobarokową z XVII/XVIII w. Ołtarz główny klasycystyczny z lat 40. XIX w., z gotyc- ką rzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV w. oraz barokowym obrazem św. Józefa z XVIII w. na zasłonie. W antependium ołtarza wprawiony jest kurdyban z II ćw. XVIII w., przywieziony po bitwie pod Wiedniem w 1683 r. przez żołnierzy hetmana Stanisława Jabłonowskiego. Dwa wczesnobarokowe ołtarze z 1618 r. Pozostałe ołtarze z XVIII w., am- bona, chrzcielnica z końca XVII w. Rzeźby św. św. Otylii i Jadwigi Śląskiej z 1470 r., pochodzące z katedry wawelskiej.
Dorwał mnie szlaban. Ale nie tylko mnie.
– dawna greckokatolicka cerkiew, zbudowana w 1743, znajdująca się w Tyliczu.
Po 1947 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Obecnie użytkowana jako kaplica cmentarna parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyliczu.
Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1964. Została włączona do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Naprzeciwko Kamienica- strumień
Góry podobne do naszych :)
Mam wrażenie, że wjechałem na jakiś nieopisany szczyt lub przełęcz.
widoki cudowne.
A w oddali po chwili zauważyłem Hrad jak cholibka.
Makowica Zborowska
Hrad Zborov.
Dobrze zachowane ruiny często rozbudowywanego średniowiecznego zamku położonego wśród zalesionych wzgórz.
http://hradzborov.sk/
Grab położony jest w dość rozległej dolinie potoku Ryjak. Jest to jedna z najstarszych wsi w okolicy, która powstała w drugiej połowie XV w. Informacja z 1490 roku podaje, że król Kazimierz Jagiellończyk poświadczył, iż Jan Wojszczyk ze Żmigrodu zapisał żonie Jadwidze 2000 grzywien posagu i wiana na połowie miasta Żmigród i wsi doń przyległych, wśród których wymienia się Grab.
http://www.krempna.rzeszow.opoka.org.pl/03histor/03grab.html
– dawna łemkowska parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Krempnej, zbudowana w latach 1778–1782.
Po 1947 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Obecnie użytkowana jako kościół filialny parafii św. Maksymiliana Kolbe w Krempnej.
Obiekt wpisany na listę zabytków w 1985, włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej. Zaliczany do typowych budowli sakralnych wznoszonych na zachodniej Łemkowszczyźnie.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cerkiew_%C5%9Bw._%C5%9Bw._Kosmy_i_Damiana_w_Krempnej
Zatrzymałem się, żeby popodziwiać paralotniarzy. Coś pięknego
Tam gdzie Wino Truskawkowe
Kościół Rzymskokatolicki pw. św. Mikołaja Parafii Jaśliska pw.św.Katarzyny Aleksandryjskiej.
Rok 1366 jest uważany za datę powstania miasteczka Jaśliska poprzez uzyskanie aktu lokacyjnego wydanego w Opatowcu na rzecz Jana Henselina, któremu pozwolono założyć miasto na prawie magdeburskim. Warto też wspomnieć jako ciekawostkę, że Jaśliska jako miasto posiadły prawo miecza czyli istniała tutaj ława sądowa, która mogła wydawać wyroki śmierci. Rok 1476 związany był z konfliktem między królem Kazimierzem a królem węgierskim Maciejem Korwinem co przyczyniło się w wielu miastach na Podkarpaciu do śmierci ludzi i ogromnych zniszczeń oraz podpaleń. Należy również wspomnieć, że miejscowość Jaśliska podlegała wówczas pod władzę księży biskupów z Przemyśla. Wiązało się to z tym, że biskupi zabiegali aby to miasto było rzymskokatolickie. Biskup Pstrokoński wydał w 1608 roku dekret, według którego Żydzi nie mieli prawa do dzierżawy ziemi, placów, domów a pozwolenie na handel obowiązywał tylko w dni targów i jarmarków. Również grekokatolicy nie mogli się osiedlać w tym mieście.
https://jasliska.przemyska.pl/o-parafii/historia-parafii/
Zabytkowy zespół zabudowy drewnianej z zachowanym układem urbanistycznym dawnego miasteczka włączono do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Pierwotnie rynek, wraz z założeniem miejskim, powstał w 1366 z fundacji Kazimierza Wielkiego. Miał kształt zbliżony do trapezu i wymiary od 110 do 135 metrów na 67,5 - 90 metrów. Układ ten nie zachował się do dnia dzisiejszego, uległ bowiem powtórnemu wymierzeniu po licznych zniszczeniach, m.in. prawdopodobnie po najeździe Tomasza Tharczaya w 1474. Pierwotnie pierzeje zabudowane były domami drewnianymi, usytuowanymi kalenicowo, ale zostały one z czasem wyparte przez budynki usytuowane szczytowo. Istotnym wydarzeniem była budowa ratusza w centrum placu. Istniał on od co najmniej XV wieku. Pełnił rolę nie tylko administracyjną – mieścił się tu również sąd, karczma i skład win. Towarzyszyły mu liczne jatki i stragany[1].
Do II wojny światowej charakter zabudowy rynku zasadniczo się nie zmienił. Po zakończeniu wojny miejscowa społeczność żydowska przestała istnieć, a z nią również zamarł handel w jatkach. Stopniowo eliminowano również część zabudowy drewnianej. Wyznaczono też ulice obwodowe, co spowodowało pewną peryferyzację rynku. W latach 80. XX wieku wyburzono ratusz, będący w złym stanie technicznym. W początku XXI wieku postawiono nowy, bezstylowy budynek władz gminnych, który jednak z urbanistycznego punktu widzenia nie wpłynął na ożywienie rynkowej przestrzeni[1].
Kapliczka domkowa na rozstaju
Czystogarb. Poprzednia świątynia, jaka istniała w Czystogarbie, spłonęła w noc sylwestrową 1945. Była to wybudowana w 1900 cerkiew greckokatolicka św. Michała Archanioła, z drewnianą dzwonnicą.
Po 1945, po deportacji ludności ukraińskiej, wieś zasiedlono osadnikami z całej Polski. Włączono ich do rzymskokatolickiej parafii w odległym Wisłoku Wielkim. Dopiero po przełomie 1989 powstała następna świątynia w Czystogarbie. W 1991 cieśla Antoni Franczak zbudował kościół z materiału z przeniesionej tu nieużytkowanej drewnianej kaplicy z Turzego Pola. Rok później biskup Ignacy Tokarczuk poświęcił go jako kościół filialny pw. Dobrego Pasterza. Remontowany w 2005[3].
Zbudowano ją ok. roku 1914 a wzmianka o niej pojawia się w schematyzmie z 1918. Przed wojną służyła grekokatolikom, otaczał ją wówczas murek z kamienia. Pierwotnie prawdopodobnie kryta gontem, który następnie zmieniono na blachę. Kapliczkę wieńczy baniasty hełm, niewielka cebulka i krzyż. Maniów po II wojnie opustoszał w wyniku wysiedleń, zabudowania uległy zniszczeniu wraz z cerkwią, natomiast kapliczka ocalała.
W maju 2017 ponownie wyremontowana za sprawą Agnieszki i Rafała Zubel z Wielkiej Brytanii (pochodzących z okolic Sanoka), którzy sfinansowali prace i pomogli w remoncie. Wykonany został nowy dach (więźba) i wymieniono blachę oraz elewację. Ściany zostały wyremontowane i pomalowane, wykonano także nowy podjazd i ogrodzenie. Została także zamontowana tablica informacyjna z opisem i zdjęciami kapliczki - w tym pierwotnego wyglądu. Powstanie również niewielki parking. W remoncie udział mieli także: B. Kułak (tartak Czystohorb), ZUL B. i J. Kowalscy (Nowy Łupków) oraz Nadleśnictwo Komańcza, na którego terenie stoi kapliczka.
Niby miał być pstrąg, ale ja nie widziałem. Za to polecam bardzo dobrą grochówkę z wkładką
Koń tylko patrzy jak pan w koryto daje sobie
Ciemno się robi jak dojechałem do mojej bazy wypadowej na Bieszczady.
Było parę minut pogawędki bardzo miłej z napotkanym użytkownikiem BMW.
Niestety nie zachowało się żadne zdjęcie.
Skomentuj