Składa się z kilku zasadniczych elementów funkcjonalnych: dworca, zaplecza i infrastruktury technicznej oraz kolonii kolejarskiej.
Budynek dworca wybudowany został w latach 1844-1847.
Dworzec tak zbudowano, aby wszystkie funkcje związane z odprawą podróżnych były skupione w jednym gmachu, co wówczas było świeżym trendem w rozwiązaniach funkcjonalnych tego typu obiektów.
Początkowo Browar Johna, później Browar Krakowski i Fabryka Przetworów Słodowych J. Götza. Browar, który funkcjonował w Krakowie w latach 1840-2001.
Browar Johna był największym browarem w Krakowie, a potem w całej Galicji i słynął z produkcji dobrego piwa nagrodzonego wieloma krajowymi medalami i nagrodami. W tym okresie kompleks browarowy został bogato rozbudowany.
Obecnie browar został sprzedany i na jego miejscu budowany jest apartamentowiec.
Wiadukt nad ul. Lubicz wybudowano w latach 1896-1898. Budowla ta była pierwszym w Krakowie cywilnym dwupoziomowym skrzyżowaniem w Krakowie. Budowę wiaduktu powiązano z obniżeniem nawierzchni ul Lubicz, którą ujęto w mury oporowe.
Wcześniej ulica Lubicz krzyżowała się z torami kolejowymi na jednym poziomie, co powodowało znaczne utrudnienia w ruchu na ważnym trakcie do Mogiły. Inwestycja została sfinansowana przez austriacką kolej państwową.
Jedną z najstarszych krakowskich elektrowni, a zarazem drugą elektrownię teatralną na ziemiach polskich, wybudowano w 1893 r.
Na elementy techniczne elektrowni składały się silniki i prądnice. Zostały one wyprodukowane w Niemczech i sprowadzone do Krakowa.
Obecnie w budynku mieści się Scena Miniatura Teatru Słowackiego.
Tzw. mała scena, znajdująca się przy budynku teatru im. Juliusza Słowackiego (na jego tyłach), przy placu św. Ducha 2
To najstarsza zachowana część fabryki Ludwika Zieleniewskiego, wybudowanej w 1851 r. i działającej w tym miejscu do roku 1886. Zakład, produkujący maszyny rolnicze i przemysłowe, był pierwszą krakowską wytwórnią przemysłową i jedną z najstarszych firm branży budowy maszyn w Polsce, nieprzerwanie produkujące szeroki asortyment części, urządzeń i maszyn.
Wybudowana zostaław latach 1877-1879. Jest przykładem nowatorskiego wówczas budownictwa pożarniczego, gdzie w jednym kompleksie mieściły się koszary oficerów i strażaków, pogotowie pożarnicze, garaże dla sikawek konnych i pojazdów strażackich, warsztaty, suszarnia węży, sala gimnastyczna, telegraf alarmowy.
Cały kompleks zachował się do dzisiaj prawie w niezmienionym układzie, z przylegającym do ulicy budynkiem głównym z czerwonej cegły i z trzema symetrycznie rozmieszczonymi bramami.
Został wybudowany w latach 1861-1863 i oddany do użytku 23 listopada 1863 roku jako most kolejowy nad starym korytem Wisły.
Wybudowany przez Kolej Galicyjską Karola Ludwika na linii kolejowej Kraków – Lwów.
Most kolejowy Wisły jest jednym z najstarszych, zachowanych krakowskich mostów, zastąpił stojący w tym miejscu wcześniej drewniany most kolejowy. Jest mostem pięcioprzęsłowym o rozpiętości każdego z przęseł równej 10,8 m i wysokości niemal 7 m.
ul.Grzegórzecka/ul.Dietla
Przekop wybudowany został ok. 1855 r. i poprowadzony przez nasyp linii kolejowej austriackiej Cesarsko-Królewskiej Wschodniej Kolei Państwowej.
Przepust prowadził przez wał, po którym najpierw biegła jedna nitka torów kolejowych, od 1892 r. dwie, a w 1899 r. dodano trzecią nitkę torowiska dla uruchamianej wówczas linii lokalnej z Krakowa do Kocmyrzowa. Dodanie tej trzeciej nitki torów spowodowało konieczność przebudowy nasypu, rozbudowy murów oporowych i poszerzenia przepustu.
Wybudowana w latach 1904-1905.
W skład zachowanego do dzisiaj kompleksu budynków wchodziły: hala maszyn, kotłownia oraz budynek administracyjny. 1 lipca 1908 elektrownia uzyskała osobowość prawną i została wpisana do rejestru handlowego jako Elektrownia Miejska w Krakowie. Wcześniej pracowała jako wspólne przedsiębiorstwo z Gazownią Miejską.
Elektrownia produkowała i odsprzedawała nie tylko energię elektryczną, ale także parę technologiczną. W latach 1950. elektrownia produkowała 45% energii elektrycznej zużywanej w Krakowie (90 tys. MWh).
Założenie zajezdni ukształtowało się w 4 fazach rozwoju:
1882-1900: zajezdnia tramwaju konnego, budowana od lata 1882 r.
1900-1912: zajezdnia tramwaju elektrycznego wąskotorowego
1912-1923: zajezdnia normalno- i wąskotorowego tramwaju elektrycznego; w 1912 r. zespół został uzupełniony halą wozowni normalnotorowej
1923-1938: zajezdnia tramwajowa i autobusowa; po zbudowaniu stacji paliw z podziemnym zbiornikiem w 1923 r. wzniesiono w 1928 r. budynek garaży autobusowych z myjnią i warsztatem
Kraków był pierwszym polskim miastem, w którym zaprezentowano oświetlenie gazowe. Miało to miejsce w 1830 roku.
Gazownia wybudowana w latach 1856–1857 przez Niemieckie Kontynentalne Towarzystwo Gazowe z Dessau.
Przed uruchomieniem gazowni ulice Krakowa oświetlały lampy na olej rzepakowy i naftowe. Pierwsze lampy gazowe zasilane gazem produkowanym na Kazimierzu przy ul. Gazowej zapłonęły 22 grudnia 1857 r. na Rynku, a wkrótce także na głównych ulicach Kazimierza, Stradomia, Starego Miasta i na ul. Lubicz.
Nieistniejący most w Krakowie nad rzeką Wisłą, który funkcjonował w latach 1850–1925 w pobliżu zniszczonego przez powódź w 1813 r. mostu Karola. Łączył krakowski Kazimierz z miastem Podgórze.
Obecnie jedyną pozostałością po moście Podgórskim są znajdujące się po obu stronach Wisły murowane przyczółki.
Most służył nie tylko przeprawom ludzi i towarów przez Wisłe: w 1864 r. mostem poprowadzono instalację gazową z niedalekiej Gazowni (przy ul. Gazowej) do Podgórza. Od 1882 r. przy moście rozpoczynał swój bieg pierwszy tramwaj.
Obecnie w tym miejscu znajduje się kładka pieszo-rowerowa im. Ojca Bernatka.
Most ad rzeką Wisłą. Łączy Krakowski Kazimierz z Podgórzem. U wylotu ulic Mostowej i K. Brodzińskiego.
Prace wg. projektu zespołu inżynierów rozpoczęły się we wrześniu 1926 r. i trwały 7 lat. Most otwarto 19 stycznia 1933 r. i już wtedy nazwano go Mostem im. Józefa Piłsudskiego.
Jest to najstarszy w Krakowie kompletny most drogowy nad Wisłą, który stoi do dzisiaj.
Most łączący Kazimierz (ul. Krakowska) z Podgórzem (ul. Legionów Piłsudskiego).
Bulwary w swoim zamierzeniu miały być elementem zabezpieczenia przeciwpowodziowego miast Krakowa i Podgórza, a jednocześnie być elementem kanału Dunaj – Odra – Wisła – Dniestr: jednej z najambitniejszych inwestycji monarchii habsburskiej podjętych na początku XX w.
Bulwary wraz z przyległymi fragmentami wałów Wisły, a także Rudawy, wtórnie uzyskały funkcję i status obszarów parkowych, stanowiąc obecnie popularne miejsce rekreacyjno-wypoczynkowe
Prowadzi nimi także rekreacyjny Szlak rowerowy bulwarów wiślanych stanowiący część europejskiej drogi rowerowej EuroVelo 4.
Wybudowana w latach 1899-1900 jako elektrownia komunalna miasta Podgórze.
Kompleks elektrowni komunalnej składał się z hal: generatorni, akumulatorni i kotłowni oraz dwukondygnacyjnego budynku mieszkalnego.
Po połączeniu Podgórza z Krakowem w 1915 r. nastąpiło scalenie elektrowni podgórskiej z krakowską i w konsekwencji zamknięcie elektrowni podgórskiej.
Elektrownia została zaadoptowana na muzeum Tadeusza Kantora. Obecnie trwa budowa kompleksu muzealnego, otaczającego dawne budynki elektrowni.
Fabryka założona w 1937 jako miejsce produkcji wyrobów emaliowanych i blaszanych. Wydzierżawiona, a potem przejęta przez niemieckiego przedsiębiorcę Oskara Schindlera w 1939r.
Muzeum Inżynierii Miejsckiej w Krakowie,
ul.św. Wawrzyńca 15
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
5.1
Skomentuj