Wybudowany w latach 1601-1604. Kościół jest murowany, oszkarpowany, orientowany z prezbiterium zamkniętym półkolista absydą. Do prezbiterium dobudowano kaplicę ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Po stronie południowej znajduje się kruchta dobudowana w połowie XIX w. W fasadzie od strony południowej znajduje się manierystyczny portal z tablicą erekcyjną z napisem informującym o konsekracji świątyni w 1604 roku.
Góra Okopy z otworem jaskini Okopy Wielkiej Dolnej, słynącej ze skarbu srebrnych monet, które przed dziesięcioma wiekami ktoś skrzętnie ukrył w glinianym naczyniu. Na samym wzgórzu znajdowała się warownia, wzniesiona w XIII w. przez Konrada Mazowieckiego – dziadka Władysława Łokietka.
Góra Koronna znajduje się 436 m n.p.m. i jest masywem skalnym którego wierzchołek znajduje się ok. 110 m nad dnem Doliny Prądnika. Wyróżniającym się elementem masywu jest skała Rękawica, za którą kryje się wejście do Jaskini Ciemnej. Rękawica znajduje ok. 85 metrów powyżej dna doliny i jest ostańcem o bardzo charakterystycznym kształcie przypominającą dłoń lub właśnie rękawicę.
Brama Krakowska jest charakterystycznym dla Wyżyny Krakowskiej tworem skalnym tworzącym się u ujścia mniejszych bocznych dolinek do głównej doliny. Kolumny Krakowskiej Bramy zbudowane są z wielkich brył wapienia o wysokości ok. 15 m (lewy bastion jest wyższy i większy). Brama zwana jest Krakowską, gdyż według tradycji wiódł tędy średniowieczny szlak handlowy ze Śląska do Krakowa, ale nie ma na to żadnych dowodów.
Powstanie zamku jest związane z działalnością fortyfikacyjną króla Kazimierza Wielkiego w 2 pol. XIV wieku, choć prawdopodobnie już wcześniej istniał tu gród - być może o charakterze konstrukcji drewniano-ziemnej. Król Kazimierz Wielki przypuszczalnie dokonał gruntownej przebudowy istniejącego tu już wcześniej obiektu. Król nazwał zamek Ociec u Skały, upamiętniając w ten sposób tułaczkę swego ojca, Władysława Łokietka. Nazwa ta podawana przez kroniki w różnej formie (Oczecz, Ocziec, Oszyec) przetrwała do dziś jako Ojców.
Kaplica znajduje się w miejscu dawnych łazienek zdrojowych, które przerobiono na obiekt sakralny w 1901 r. Kaplica usytuowana jest ponad potokiem na betonowych podporach, co wiązało się wg miejscowej tradycji z zarządzeniem cara Mikołaja II, zabraniającym budowy obiektów sakralnych na ziemi ojcowskiej, wobec czego kaplicę zbudowano "na wodzie".
Zbudowana z twardych wapieni, stoi na najniższej skalnej terasie zwanej Fortepianem o wysokości 8-12 m, wysokość samej maczugi wynosi około 25 m. Stanowi ona bardzo charakterystyczny element krajobrazu Doliny Prądnika. Powstała w wyniku krasowej działalności wód i różnej odporności na wietrzenie wapieni. Pierwszy raz została zdobyta przez Leona Witka z Katowic w 1933. Na jej szczycie znajduje się mały żelazny krzyż upamiętniający to wydarzenie.
Zamek Pieskowa Skała powstał w czasach Kazimierza Wielkiego jako gotycka strażnica i był usytuowany nieco wyżej na skale zwanej Dorotką. W 1377 roku nadano zamek rodzinie Szafrańców, której był siedzibą do roku 1608. W tym czasie został rozbudowany i stał się typową renesansową siedzibą magnacką. Nowa budowla powstała w miejscu dawnego podzamcza. W roku 1640 zamek stał się własnością Michała Zebrzydowskiego, który go ufortyfikował. W 1718 roku pożar zniszczył budowlę, która jednak została odbudowana 60 lat później przez Hieronima Wielopolskiego. W II połowie XIX wieku był własnością Mieroszewskich i to oni odremontowali go po kolejnym pożarze w roku 1850. Po 1905 roku zamek wykupiono w celu zorganizowania pensjonatu. Dopiero po II wojnie światowej w latach 1948-64 przeprowadzono dokładne prace badawcze, a następnie budowlane. W ten sposób przywrócono mu wygląd z czasów największej jego świetności.
kościół wzniesiony w latach 1933–1939. Poprzednio na tym miejscu stał kościół z lat 1873-1884, a wcześniej gotycki z początku XIV w. Kościół wybudowany w stylu eklektycznym jest z cegły i bloków wapienia, które użyto w narożach budowli oraz w obramowaniach otworów wejściowych i okiennych. Nieopodal obecnego kościoła, w pobliżu głównej drogi, do czasów współczesnych zachowały się nieznaczne fragmenty muru pierwotnej świątyni.
Budowla jednonawowa, zbudowana z cegły w latach 1822–1824 nakładem ks. Jana Pawła Woronicza. W środku 5 ołtarzy (w tym główny z 1893 roku). W jednym z bocznych ołtarzy obraz gotycki św. Rodzina (XVI w.). Dwa inne ołtarze boczne mają obrazy, których autorem jest Michał Stachowicz. W kościele znajduje się także krucyfiks gotycki z drugiej połowy XIV wieku.
Zgodnie z zapowiedziami remont przejazdu przez tory miał być zakończony do 1 września. Jak widać na zdjęciu, termin nie został dotrzymany jednak udało mi się dostać na drugą stronę torów.
zabytkowa chałupa z 1862 r., w której niegdyś mieszkał Antoni Kocjan - konstruktor szybowców z czasów II wojny światowej, obecnie w chacie przeniesionej do Rabsztyna mieści się Muzeum.
Antoni Kocjan był najbardziej zasłużonym przedwojennym konstruktorem szybowców, a podczas okupacji kierował wywiadem lotniczym Armii Krajowej, który odkrył tajemnice niemieckich broni V1 i V2. Dlatego mówi się o nim, że był „człowiekiem, który wygrał wojnę”.
Będący jednym z Orlich Gniazd gotycki zamek, powstał jako królewska warownia jeszcze w XIII wieku, która z czasem rozrosła się w wielki kompleks zamku górnego, średniego, dolnego i renesansowego pałacu z przełomu XVI i XVII wieku. Do dziś zachowały się jedynie ruiny tych budowli, które częściowo zostały odbudowane, odgruzowane i dostosowane do zwiedzania.
Kamienica zwana Batorówką albo Królewską to najstarszy, pochodzący z XVI w. budynek na olkuskim Rynku. Nadano jej nazwę „Batorówka”, gdyż zatrzymał się w niej król Stefan Batory w drodze na Wiedeń. Na parterze oraz w ogródku przed kamienicą można coś zjeść a przy okazji obserwować odnowiony Rynek. W kamienicy funkcjonuje także Muzeum Regionalne.
Duże kamienice (pałace) o numerach 2 i 3 na zachodniej pierzei stanowiące Urząd Miasta
Gotycka Bazylika Mniejsza św. Andrzeja Apostoła w Olkuszu powstała na przełomie XIII i XIV wieku. Najstarsza część kościoła stanowi obecnie prezbiterium. Kościół został rozbudowany w czasach króla Kazimierza Wielkiego. Wtedy powstały trzy, równej wysokości nawy wsparte na potężnych ośmiobocznych filarach i zwieńczone krzyżowo — żebrowym sklepieniem. Jeszcze w XV wieku do południowej ściany kościoła dobudowano kaplicę św. Anny. W 1620 roku powstała renesansowa kaplica Loretańska zwana też Amendzińską. W kościele znajdują się jedne z najstarszych w Europie renesansowe organy z lat 1612-1623.
„Stare starostwo” z 1828 r. – w miejscu mennicy Stefana Batorego. Obecnie budynek jest po generalnym remoncie
Rynek miejski znajduje się na Olkuskim Starym Mieście i wytyczony został w 1299 roku, przy lokacji miasta. Wybiega z niego 6 ulic. Ma kształt kwadratu, wydłużonego na wschód po cofnięciu kamienic w XIX wieku. W latach 2011-2013 rynek przebudowano. Z płyty zniknął parking samochodowy (obecnie znajduje się on dookoła placu), wybudowano dwie fontanny, postawiono drewniane ławki dookoła rynku, a także zrekonstruowano przyziemie zburzonego w XVIII wieku Ratusza, które służy jako zejście do podziemnego muzeum oraz jako scena.
W 1968 roku podjęto rekonstrukcję fragmentu muru i baszty po przypadkowym odkryciu oryginalnych fundamentów. Trwające kilkanaście lat prace zakończyły się w 1986 roku. Baszta i mur są wybudowane z dwóch rodzajów kamienia. Fragmenty z czerwonego piaskowca pokazują stan z XIV wieku, kiedy wybudowano mury miejskie. Część muru i baszty wybudowane z białego wapienia, pokazują zmiany, jakie zaszły w XV i XVI wieku, kiedy wybudowano ścianę od strony miasta, podwyższono oraz zadaszono basztę. Zrekonstruowana baszta o nieznanej dziś nazwie była wzniesiona w XIV wieku na linii wcześniejszych drewniano —ziemnych umocnień. Skutkiem działań górniczych, jedna z pierwszych popadła w ruinę i została rozebrana jeszcze przed połową XVIII wieku.
W dworku oraz sąsiadujących z nim budynkach ochronki św. Marcina, szpitala oraz dawnego klasztoru znalazł swoje miejsce Miejski Ośrodek Kultury. Działa w nim Muzeum Wikliny Władysława Wołkowskiego, Muzeum Afrykanistyczne, Miejska Galeria Sztuki OK.NO oraz Galeria Małopolskiego Biura Wystaw Artystycznych.
Kościół zbudowano w l. 1645-1673. Była to murowana świątynia o skromnych cechach barokowych, orientowaną, jednonawowa z prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą. Zagrożony katastrofą budowlaną, kościół został częściowo rozebrany i odbudowany w l. 1726-1731, powstała jednocześnie wolno stojąca dzwonnica od zach. Wyposażenie barokowe i rokokowe pochodzi z XVII i XVIII w z poprzedniego kościoła drewnianego.
Późnogotycki kościół pw. Nawiedzenia NMP został wzniesiony około 1510 r. w konstrukcji zrębowej z drzewa jodłowego, zapewne na miejscu poprzedniego. Później około 1530 r. dobudowano wieżę, w XVIII w. barokowa wieżyczkę na dachu, zaś w 1899 r. zakrystię i boczna kruchtę. Wnętrze zdobi dekoracja malarska z 1896 r. oraz na północnej ścianie zachowane fragmentu XVII-wiecznej polichromii ze scenami Męki Pańskiej.
Mierząca 9 kilometrów Dolina Racławki znajduje się pomiędzy miejscowościami Racławice i Dubie. Jednak najciekawsza jest jej południowa, ok. 4 kilometrowa część, między Paczółtowicami a Dubiem wchodząca w skład Paku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. Dnem przeważnie zalesionej doliny płynie potok Racławka, a po jego obu stronach wznoszą się liczne wzgórza oraz wapienne skałki. Miejsce jest udostępnione dla turystów oraz fanów różnego rodzaju sportów. Można spacerować, biegać, jeździć na rowerze, uprawiać wspinaczkę skalną oraz eksplorować jaskinie. Dolina posiada również boczne odnogi, do których warto zajrzeć. Na szczególną uwagę zasługują wąwozy Stradlina, Żarski oraz Zbrza.
Przez dolinę musiał przejść jakiś kataklizm o czym świadczyła duża ilość powalonych drzew ja również trudno przejezdne odcinki szlaku.
Zwalone drzewa znajdowały się wzdłuż całej długości doliny, także w poprzek szlaku.
Jeszcze do niedawna wapienne skały nie miały nazwy. Środkami i staraniem gminy Krzeszowice zagospodarowano teren wokół skałek. Oprócz boiska, od którego pochodzi nazwa skał, wyplantowano teren, wykonano niewielki parking, plac zabaw dla dzieci i ścieżki. Ze środków różnych jednostek samorządowych oraz instytucji ochrony przyrody sfinansowano materiały niezbędne do przygotowania skał do wspinaczki skalnej.
5.9
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
Skomentuj