Kołobrzeg- plan

Baszta Prochowa, zwana Kaszaną, powstała w trakcie budowy murów obronnych i służyła do przechowywania prochu. Zbudowana na planie koła o średnicy 4m, przykryta jest namiotowym dachem z dachówki. Związana jest z nią legenda, która wyjaśnia nazwę "Kaszana": otóż w średniowieczu Trzebiatów jako miasto kupieckie miał liczne zatargi z pobliskimi miastami, w tym z Gryficami. W trakcie jednego z ataków żołnierz pełniący służbę na murach miasta strącił przez przypadek misę z gorącą kaszą na głowę jednego z atakujących, którego wrzask zaalarmował miasto i pozwolił na odparcie ataku. Z innych fortyfikacji zachowała się w Trzebiatowie duża część z 2,5km murów obronnych, oraz pozostałości fosy od wschodniej strony miasta. Nie zachowała się natomiast ani jedna z 4 bram miejskich.

Kaplica św. Gertrudy w Trzebiatowie – jedna z trzech zachowanych w Trzebiatowie gotyckich kaplic szpitalnych, od 1957 roku świątynia greckokatolicka pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Kaplica św. Gertrudy została ufundowana w XIV wieku wraz z zabudowaniami szpitalnymi przez radę miejską Trzebiatowa

Kościół został zbudowany w 1904 na miejscu poprzedniej świątyni istniejącej od 1850[1]. Pierwotnie kościół należał do założonej w 1849 roku trzebiatowskiej parafii Kościoła Staroluterańskiego w Prusach. Świątynię poświęcono 17 września 1905 roku.

Po II wojnie światowej kościół był przez pewien okres użytkowany przez Kościół rzymskokatolicki. Poświęcenie w obrządku łacińskim miało miejsce 15 września 1945 roku. Nosił wówczas wezwanie Przemienienia Pańskiego. Przy świątyni pracowały zakonnice ze Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny.

Od 17.07.1950 kościół jest filią parafii ewangelicko-augsburskiej Świętej Trójcy w Szczecinie.

Jedna z trzech zachowanych w Trzebiatowie gotyckich kaplic szpitalnych, w 1534 miejsce obrad sejmu trzebiatowskiego, na którym zadecydowano o utworzeniu Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego. Od 1956 świątynia prawosławna.

Zbudowana w XIII, przebudowana w XV wieku. Północno-zachodni szczyt kaplicy zdobiony blendami wzorowanymi na stargardzkiej kolegiacie mariackiej[1]. Wchodziła w skład obiektów szpitalno-opiekuńczych ufundowanych przez radę miejską Trzebiatowa. W 1534 w kaplicy odbył się sejm stanów Pomorza, na którym książęta Gryfici narzucili swoim poddanym protestantyzm jako religię państwową. Od XVIII w. kaplica była magazynem, a później remizą strażacką. Na początku XX w. przeznaczona została na aulę szkoły żeńskiej, której zabudowania sąsiadowały ze świątynią. Po II wojnie światowej oddana na potrzeby wiernych prawosławnych (1956).

Na ścianie jednej z kamienic nr 26 w Trzebiatowie, stojącej przy Rynku, znajduje się niezwykły obraz. Przedstawia on słonia i jego tresera, a pochodzi z XVII wieku. Wykonał go techniką sgraffito nieznany artysta.
Przypuszcza się, że inspiracją do wykonania dzieła był pokaz słoni, jaki miał miejsce w Trzebiatowie w 1635 roku, gdy do miasta zawitała wędrowna karawana egzotycznych zwierząt. Obraz prawodpodobnie przedstawia słynną słonicę Hansken podróżującą ze swym opiekunem po Europie.

Kościół Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Trzebiatowie, Kościół Mariacki w Trzebiatowie – kościół farny Trzebiatowa wybudowany w XIV wieku, halowy, w stylu gotyckim. Świątynia jest kościołem trzebiatowskiej parafii rzymskokatolickiej.

Trzebiatowski krzyż jest jednym z dwóch zachowanych w województwie zachodniopomorskim. Nie jest on typowym krzyżem pokutnym jaki można spotkać np. na Dolnym Śląsku. Ma formę steli i został wykonany z rafowego wapienia, sprowadzonego z Gotlandii. Z tych powodów bardziej adekwatną nazwą powinna być: „kamień mordu”. Historycy jego powstanie datują na I połowę XVI wieku, kiedy zwyczaj wystawiania pamiątek pokutnych powoli zanikał – stąd zapewne nietypowa forma. W miejscu wystawienia kamienia 1 marca 1544 roku został zabity przez swojego sługę Jacob Wachholz. Dramatyzmu dodaje informacja jakoby morderca został opłacony przez opata białobłockiego klasztoru, z którym rodzina była skonfliktowana.

Blisko dwumetrowa stela została zwieńczona kręgiem, który ozdabia siedem liści koniczyny. W dole kręgu wykuto napis: „Jacob Wacholt gnade dy got” (Miłosierdzie boskie dla Jakuba Wacholtza). Poniżej widnieje herb rodziny Wachholz – barania głowa. Na początku XX wieku na płycie była widoczna gałązka z trzema kwiatami lub potrójnymi liśćmi. Niestety, obecnie uległa zatarciu.

Pałac w Trzebiatowie w obecnej formie został wybudowany w 1682r. Wcześniej istniał w tym miejscu gród, zamek i klasztor ufundowany dla Norbertanek w 1224r. przez Anastazję córkę Mieszka III Starego. Po 1750r. Pałac był siedzibą książąt Wirtemberg. W latach 1785-1790 mieszkała tu Maria z Czartoryskich Wirtemberg, autorka pierwszej polskiej powieści romantycznej napisanej przez kobietę - "Malwina, czyli domyślność serca. W latacP797-1811 mieszkał tu gen. Gebhard von Blicher - zwycięzca spod Waterloo. W następnych latach Pałac podupadł, po II wojnie były tu koszary WOP. Po remoncie w 1989r. Pałac oddano na siedzibę Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury i Bibliotekę Miejską.

jest jednym z najciekawszych obiektów zabytkowych w Trzebiatowie. Linię kolejową do miasta doprowadzono już w 1882r. Most został zbudowany w 1905r. Podstawowym materiałem jego konstrukcji jest żelbet, którego zastosowanie jest zamaskowane bogatymi elementami rzeźbiarskimi, symbolizującymi związek z wodą. Długość mostu wynosi 53,9m, a szerokość jezdni 6,1m.

Stary cmentarz znajduje się w pobliżu miejscowości Nowielice. Cmentarz otoczony jest drzewami. Po środku nekropoli stoi płyta pamiątkowa oraz stare fragmenty pomników i płyt nagrobnych. Na płycie pamiątkowej widnieje napis: "Ku pamięci poległych na Pomorzu w wielu wojnach Starej Europy. Obywateli: Polski, Rosji, Francji, Niemiec, Szwecji i innych krajów".

17 marca 1945 roku – dowódca 1. Samodzielnej Warszawskiej Brygady Kawalerii mjr Stanisław Arkuszewski wraz z delegacją kawalerzystów z 2 i 3 pułku ułanów, dokonał w miejscowości Mrzeżyno uroczystości Zaślubin Polski z Morzem.