Rynek w Kętach został wytyczony po raz pierwszy w drugiej połowie XIV wieku. Od tamtego czasu okoliczne zabudowania wielokrotnie się zmieniały. Wpierw istniały tu drewniane domostwa, które jednak zniszczył duży pożar w 1793 roku. Od tego czasu wszystkie budynki były już murowane.
Jednym z najbardziej charakterystycznych punktów w mieście jest pomnik Świętego Jana Kantego, który stoi na kęckim rynku. Został on tutaj ustawiony w 1851 roku, a autorem projektu był krakowski artysta Marcin Rogoziński. Pomnik powstał w pracowni lokalnego kamieniarza Edwarda Stehlika. W 1941 roku Niemcy nakazali usunąć pomnik. Trafił on wtedy do parafialnego kościoła, gdzie spędził kolejne lata. Na plac obok świątyni wystawiono go w 1973 roku. Dopiero w roku 1992 zdecydowano o jego powrocie na rynek w Kętach. Wtedy też wykonano nowy cokół dla rzeźby. W miejscu przy kościele postawiono natomiast kopię oryginalnej figury. Jan Kanty urodził się w mieście w 1390 roku. Studiował później w Krakowie, następnie przyjął święcenia kapłańskie. Po latach pracy w klasztorze, gdzie m. in. przepisywał rękopisy, zaczął wykładać na krakowskiej uczelni. Zmarł w Krakowie, w 1473 roku. Został beatyfikowany w 1680 roku, a kanonizacja nastąpiła w roku 1767 za sprawą Klemensa XIII. Został on patronem Krakowa, Kęt oraz wielu szkół, a także nauczycieli, profesorów i studentów. Jego relikwie spoczywają w kościele Świętej Anny w Krakowie. Jest to bardzo ważna postać dla wielu mieszkańców Kęt. Nic dziwnego, że tak istotną sprawą było, żeby pomnik wrócił na swoje miejsce, gdzie oglądać go może teraz także każdy turysta, który przybywa do miasta. Na rynku zobaczymy także charakterystyczną studnię, która istnieje tu już od ponad 100 lat. Później pojawił się także Grób Nieznanego Żołnierza, który oglądać można po północnej stronie rynku.
Żar (761 m ) – szczyt w Beskidzie Małym. Jego zachodnie stoki opadają do Jeziora Międzybrodzkiego, południowo-wschodnie do doliny potoku Isepnica, północne do doliny potoku Mała Puszcza, w kierunku północno-wschodnim biegnie do Kiczery grzbiet łączący Żar z dalszymi wzniesieniami Grupy Kocierza (część Beskidu Małego}
Na podstawie analizy źródeł pisemnych i fotografii stwierdzono, że figura Św. Floriana zwrócona była twarzą w kierunku południowym. Figura wykonana była w całośći z piaskowca –. ” (…) z twarzą w kierunku kościoła, w rzymskiej zbroi, z chorągwią przy lewym barku i żeberkiem w prawej ręce, z którego polewał wodą
Pomnik Jana Pawła II został odsłonięty w 16 rocznicę pobytu Papieża w Żywcu. Stanął tuż obok zabytkowej dzwonnicy, w miejscu w którym Ojciec Święty odprawiał mszę. Autorem monumentu z brązu jest krakowski artysta-rzeźbiarz profesor Czesław Dźwigaj.
Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny – największa parafia rzymskokatolicka w Żywcu, w metropolii krakowskiej, w diecezji bielsko-żywieckiej, w dekanacie żywieckim
Zamek znajduje się na miejscu średniowiecznego zamku, który został zniszczony w 1477 roku w wyniku akcji militarnej wojsk króla Kazimierza Jagiellończyka przeciwko Komorowskim herbu Korczak, opisanej przez Jana Długosza. Przebudowa zamku nastąpiła w latach 1485-1500; dalsza rozbudowa miała miejsce w 1567 roku i była prowadzona przez Komorowskich. Staraniem Jana Spytka Komorowskiego zbudowano wtedy arkadowy renesansowy dziedziniec, który zachował się w swym pierwotnym układzie do dnia dzisiejszego.
Od 2005 r. Stary Zamek jest siedzibą Muzeum Miejskiego w Żywcu. W ramach wystaw stałych muzeum, oglądać można m.in. ekspozycję etnograficzną, stanowiącą uzupełnienie szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.
W 2014 roku Habsburgowie zrzekli się roszczeń reprywatyzacyjnych do Starego Zamku i Parku Habsburgów
Muzeum Browaru Żywiec zostało uruchomione 9 września 2006 roku w wykutych w skale piwnicach leżakowych żywieckiego browaru z okazji 150-lecia jego istnienia.
Muzeum składa się z 18 sal o łącznej powierzchni ok. 1600 m2. Wnętrza – zaprojektowane przez zespół architektów pracowni Modulor oraz studio graficzne Pirus MTL – odwzorowują proces powstawania piwa w browarze.
Wizyta rozpoczyna się w Sali Trzech Żywiołów, w której można obejrzeć składniki, z których robi się piwo oraz szczegółową makietę browaru. Kolejne sale przenoszą zwiedzających przy pomocy „wehikułu czasu” do XIX-wiecznego Żywca, gdzie można obejrzeć pracownię architektoniczną, zakład bednarski, drukarnię, sklep kolonialny czy galicyjską karczmę[2].
Kolejne sale to już XX w. Atrakcją jest np. sala w stylu art deco z kręgielnią, sale pokazujące proces tworzenia piwa od dawnych czasów po współczesne. Całość ekspozycji uatrakcyjniają multimedialne pokazy (zdjęcia, film, dźwięk, projekcja), stworzone przez agencję Ad!venture. Zwiedzanie muzeum kończy się w salach prezentujących okres socjalizmu oraz w labiryncie wypełnionym dziesiątkami zdjęć, z którego należy znaleźć wyjście. Po zwiedzaniu możliwa jest degustacja piwa (bądź soku) w specjalnie do tego przeznaczonej sali.
Zapora Porąbka – zapora wodna wybudowana w latach 1928–1937 w Międzybrodziu Bialskim. Spiętrza wody rzeki Soły, tworząc Jezioro Międzybrodzkie.
Jest to zapora wodna typu ciężkiego. Została zbudowana na podłożu skalnym według projektu prof. Gabriela Narutowicza i inż. Tadeusza Baeckera przez Société Franco-Polonaise Warszawa. Wysokość zapory wynosi 37,3 m, a jej długość 260 m.
Przy zaporze znajduje się elektrownia wodna zbudowana w latach 1951–1954 jako pierwszy element Zespołu Elektrowni Wodnych (którego pozostałymi elementami są Tresna i Elektrownia Szczytowo-Pompowa Porąbka-Żar). Elektrownia posiada dwa hydrozespoły Kaplana o mocy 6,1 MW i jeden turbozespół z turbiną wodną typu Francisa o mocy 0,4 MW pracujący na potrzeby własne
Zapora w Tresnej
Zapora Tresna – zapora wodna wybudowana w latach 1960-1966 w Tresnej. Po jej powstaniu spiętrzeniu uległy wody Soły, tworząc tym samym Jezioro Żywieckie.
Wybudowanie zapory doprowadziło do zalania m.in Zadziela i Starego Żywca oraz części miejscowości Tresna oraz Zarzecze.
Pierwsze odwierty pod planowaną zaporę przeprowadzono w 1952 roku, jednak dopiero katastrofalna powódź z 1958 roku skłoniła władze do budowy wału. Budowę rozpoczęto w roku 1960, jednak opóźniała się ona m.in ze względu na szereg powodzi na tym terenie, co spowodowało zakończenie robót dopiero w 1966 roku. Rok później wybudowano Elektrownię Wodną Tresna.
Zapora w Tresnej jest określana jako ziemno-narzutowa z rdzeniem glinianym. Długość korony wynosi 300 metrów, a jej szerokość 10 metrów. Posiada 3-przewodowy spust denny, dzięki czemu przepustowość zapory wynosi 730 m³/s.
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Porąbce – parafia rzymskokatolicka w Porąbce w dekanacie Międzybrodzie, diecezja bielsko-żywiecka. Erygowana w 1909. 1 stycznia 2015 parafię przeniesiono z dekanatu Kęty do nowo utworzonego dekanatu międzybrodzkiego
Skomentuj