Pomnik św. Wojciecha na mikołowskim Rynku, blisko ratusza, stanął 23.04.2013 r. Św. Wojciech (ok. 956-997) jest patronem m.in. Polski, Czech, Węgier, Mikołowa ( a w regionie także Radzionkowa ) i jest pierwszym polskim męczennikiem. Został wykonany przez artystę rzeźbiarza Zygmunta Brachmańskiego, autora m.in. Pomnika Harcerzy Września w Katowicach czy rzeźby papieża, świętego Jana Pawła II w Rybniku, przed bazyliką św. Antoniego.
Park został założony w XVIII wieku jako kompozycja o charakterze
krajobrazowym zamkniętym. Jest jednym z najlepiej zachowanych,
w stosunku do pierwotnego kształtu, parków w aglomeracji górnośląskiej. Od wielu pokoleń stanowi miejsce spacerów i spotkań mieszkańców miasta.
Obszar Warowny Śląsk - Punkt Oporu Łaziska. Schron bojowy dla 1 ckm i 1 rkm. Dodatkowo schron wyposażony jest w zrzutnię granatów oraz wyrzutnię rakiet oświetlających. Obiekt znajduje się na terenie prywatnym.
Drugi schron, ulokowany po prawej stronie także jest niewielkim obiektem, nie posiadającym kopuły. Tak jak i poprzednie opisywane przeze mnie okoliczne schrony, wykonany został w klasie odpornościowej „C”. Jego uzbrojeniem miały być 1 ckm, umieszczony w strzelnicy, za pionowym pancerzem i 1 rkm. Dodatkowym wyposażeniem jego jest zrzutnia granatów, wyrzutnie pocisków oświetlających i wyjście ewakuacyjne, pełniące rolę dodatkowej strzelnicy na rkm. Podobnie, jak jego „sąsiad”, nie brał udziału w walce. Obiekt jest dobrze zachowany, chociaż dojście do niego jest nieco utrudnione przez zarastającą łąkę..
udowla nie posiada kopuły obserwacyjno-strzelniczej i właściwie jest obiektem o skromnym wyposażeniu. Być może był to obiekt mający na celu jedynie wspomagać ogniowo oddziały forteczne, ale niestety, nie był używany w walce, w dniach 01-03.09.1939 roku. Wyposażony był w 1 ckm, umieszczony w strzelnicy typu tradytorowego, zrzutnie granatów, wyjście ewakuacyjne pełniące jednocześnie rolę strzelnicy pomocniczej.
Łaziska Górne góra św.Jana
W lesie Wierzysko koło bunkra na terenie dawnego kamieniołomu .
W Łaziskach Górnych, na granicy Wyr, Mikołowa, Łazisk Średnich i Łazisk Dolnych, na terenie dawnego kamieniołomu, którego ślady można jeszcze dziś zobaczyć, udając się z wierzchołka Góry św. Jana, w kierunku opisywanego niżej schronu, wchodzącego w skład dawnego tzw. Obszaru Warownego „Śląsk” (1933-39).
Jakie oznaczenie kodowe miał wyrski schron, nie wiadomo, jednakże, najprawdopodobniej okoliczni mieszkańcy, nadali mu nazwę "Sowiniec". Jest to schron bojowy, wyposażony w 2 ckm-y i 1 rkm. Posiada dwie wyrzutnie pocisków oświetlających, zrzutnie granatów i wyjście ewakuacyjne. Najprawdopodobniej jako środek łączności przewidywano radiostację. Obiekt był budowany w dużym pośpiechu, posiada więc wiele niedoróbek, jak np. niedokładnie ubity beton. Wybudowano go w klasie odporności C, czyli niższej niż we wcześniejszych schronach. Obecnie obiekt jest w bardzo dobrym stanie, gdyż został wyremontowany przez Stowarzyszenie "Pro Fortalicium" i jest udostępniony do zwiedzania w sezonie (maj - październik) w drugą i czwartą niedzielę miesiąca od 13.00 do 17.00.
Pomnik upamiętnia poległych w walce żołnierzy i ludność cywilną Gostyni w pierwszych dniach września 1939 roku. Powstał z inicjatywy mieszkańców skupionych w „Komitecie Budowy Pomnika”, na których czele w marcu 1945 roku stanął Hubert Kubica. Społeczna inicjatywa zaowocowała uroczystym odsłonięciem pomnika w dniu 9 września 1945 roku.
Na niej umieszczona historia Wilkowyj
Schron bojowy, mający być docelowo wyposażony w pancerną kopułę obserwacyjno - bojową.jego uzbrojenie miały stanowić 2 ckm-y i 2-3 rkm-y. Obiekt posiada garaż armaty p.panc, spełniający jednocześnie rolę drugiego wyjścia ewakuacyjnego. Obiekt zachowany w nienajlepszym stanie, pozbawiony wyposażenia i uszkodzony podczas walk wrześniowych. Okresowo podtapiany. W pobliżu wejścia do garażu znajdują się betonowe szczątki bliżej niezidentyfikowanej konstrukcji, powstałej z tego samego budulca co reszta obiektu.
Kopalnia Węgla Kamiennego „Bolesław Śmiały” jest jedną z najstarszych kopalń w Polsce, a jednocześnie najstarszym i największym zakładem przemysłowym na terenie miasta Łaziska Górne. Powstała ona drogą stopniowego łączenia wielu czynnych na tym obszarze drobnych zakładów górniczych.
Początki zorganizowanej eksploatacji złóż w rejonie Łazisk datują się od 1779 r.,
Została ufundowana przez nauczyciela pracującego na początku XIX wieku w Łaziskach, Mateusza Michalskiego. Datowana jest na rok 1819, gdyż taka jest wyryta na postumencie. Znajduje się na rozwidleniu dawnych szlaków handlowych, m.in. Kraków - Wrocław przez Gliwice. Tędy także wiodła droga z Pszczyny do Mikołowa, a także krzyżowały się m.in. drogi lokalne (z Łazisk Średnich do Mikołowa); traktem tym często podążał konno do Gliwic książę pszczyński. Jedno z miejscowych podań, „mówi”, że kapliczkę miałby ufundować wracający z I wojny światowej żołnierz, ale nie jest to wiarygodna wersja.
Wieża wodna wybudowana w 1926 roku, stanowi zabytek techniki o dużej wartości kulturowej. Jest dominującym pod względem wysokości obiektem na terenie Łazisk Dolnych. Zaopatrywana była w wodę ze studni głębinowych w Rusinowie w dolinie Promny. Budowa wieży została wymuszona koniecznością dostarczenia ludności wody, w związku z jej zanikaniem w studniach, powodowanym eksploatacją górniczą. Wieża była jednym ze znaków zmiany dawnej wsi w osadę przemysłową, a później – w miarę wzrostu liczby mieszkańców i rozbudowy starych zakładów przemysłowych – w miasto.
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
6.0
Skomentuj