Chorin

Twierdza została zbudowana od 1353 roku na miejscu zniszczonego w 1349 roku w wojnie z Pomorzem zamku, który znajdował się na dzisiejszym Albrechtsbergu. Ponieważ lokalizacja zamku nie spełniała już wymagań jako twierdzy granicznej, dla ochrony przeprawy przez Odrę i szlaku handlowego oraz kontroli celnej, margrabia Ludwik Starszy Brandenburgii zlecił rozbiórkę starego zniszczonego zamku i wybudowanie nowej fortyfikacji wyspa naprzeciw miasta nad Odrą. Słowianie zbudowali już schronienie w tym samym miejscu.

Klasztor Chorin należący niegdyś do zakonu cystersów średniowieczny zespół klasztorny. Jego początki sięgają przełomu XII i XIII wieku, kiedy to margrabia brandenburski Otton I polecił założyć tu opactwo. Świątynia powstała przy jeziorze Parsteiner See, na malowniczym półwyspie Pelichtzwerden. Jednak ze względu na wylewy wód jeziora mnisi postanowili przenieść swoją siedzibę w inne miejsce. Wybór padł na okolice jeziora Choriner See (obecnie Amtsee). Budowa nowego klasztoru trwała, aż do 1334 roku, kiedy to został poświęcony główny ołtarz w kościele klasztornym. W XIV wieku klasztor przeżywał czasy swojej największej świetności. Trwało to do czasu reformacji kiedy to świątynia utraciła swoje znaczenie (nastąpiła jego sekularyzacja w 1542 roku). Ostatecznie klasztor został opuszczony przez mnichów. Jakiś czas później w zabudowaniach świątyni utworzony został gościniec, który funkcjonował tu aż do wybuchu wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Wtedy to w w wyniku działań zbrojnych budowla została dotkliwie uszkodzona. Pierwsze prace konserwatorskie pod kierownictwem niemieckiego architekta Karola Fryderyka Schinkela przeprowadzone zostały dopiero na początku XIX wieku. Obecnie częściowo odrestaurowane opactwo stanowi miejsce wielu wydarzeń artystycznych i kulturalnych. Z uwago na niezwykłe bogactwo średniowiecznych form architektonicznych klasztor zaliczany jest do najcenniejszych przykładów gotyku ceglanego.

Podnośnia została zbudowana w latach 1927-1934, na kanale Odra – Hawela. Różnica poziomów pomiędzy górnym, a dolnym odcinkiem kanału wynosi 36 metrów. Różnicę tę statki pokonują w wypełnionej wodą olbrzymiej wannie, która jest podnoszona lub opuszczana za pomocą czterech mechanizmów zębatkowych. Ruch statków na kanale jest dość duży, więc osoby przyjeżdżające zobaczyć ten niezwykły obiekt będą miały okazję zobaczenia procesu podnoszenia lub opuszczania statku.

W pobliżu podnośni jest specjalna platforma widokowa, na której można podziwiać wpływające i wypływające statki, ruchy wanny podnośni, operacje otwierania zapór lub po prostu napawać się pięknym krajobrazem doliny rzeki pod Eberswalde między nadodrzańskimi torfowiskami i krainą Barnim.