Browersowanie 28 marca

Pogoda zachęcała do rajdu, było wyraźnie cieplej niż w poprzednie dni, świeciło miło słoneczko. Ciężko było zdecydować się, jak się ubrać, bo takie pierwsze wiosenne ocieplenia bywają zwodnicze. Zawiewał czasem zimny wiatr, a można było spodziewać się, że z nadejściem wieczoru znacznie się ochłodzi. Przeszliśmy na czas letni, więc zbiórka o 16:30 umożliwiła przybycie na zbiórkę większej ilości Browersów. Stawili się: Krys, Andre, Darek, Leon, Grzesiek, Morda, Fryta, Piter, Siwy, Łukasz i Robert. Po drodze dołączył jeszcze sam prezes Andrzej, co spowodowało istotny wzrost rangi tego wydarzenia. Ustaliliśmy ulubioną przez większość trasę, czyli wyprawę do piekarni w Gołębiu. Ruszyliśmy w stronę Azotów, ścieżką rowerową wzdłuż szosy i torów kolejowych. W okolicach Kurówki mogliśmy zaobserwować postęp prac przy rozbudowie obwodnicy. Trzeba było przejechać mały odcinek po budowlanych wertepach. Przy Azotach skierowaliśmy się na zachód do szutrówki i po skręcie w lewo, udaliśmy się nią na północ w stronę Gołębia. Szutrówka, jak to szutrówka. Długa, chrzęszcząca kamyczkami i trochę nudna. Na szczęście można było pogadać i czas zleciał szybciej. Po dojeździe do szosy Gołąb-Niebrzegów, Darek, Grzesiek, Leon i Robert podjechali do jeziorka po dawnej kopalni piasku, aby popodziwiać jego urok, a reszta towarzystwa pojechała prosto do Gołębia sprawdzić zaopatrzenie w miejscowym sklepie. Wkrótce przy sklepie znaleźli się wszyscy i po otwarciu piekarni rzucili się do zakupów. Powodzenie miały przede wszystkim zapiekanki, ale również kapuśniaki, cebularze, drożdżówki i wafle. Wszystko prosto z pieca. Mniam mniam. W drodze powrotnej, wzdłuż torów kolejowych, co niektórzy zaczęli narzekać na skutki przejedzenia, uczucie ciężkości w żołądku i trzeba było się zatrzymać przy lesie. Na szczęście byli ludzie przewidujący i wieźli ze sobą odpowiednie środki lecznicze. Zrobiło się wyraźnie chłodniej i trzeba było ubierać dodatkowe kurtki. Morda nawet założył kominiarkę. Za to Grzesiek dla odmiany zdjął bluzę i jechał w krótkim rękawie. No cóż, różne są zboczenia. Do Puław wróciliśmy ścieżką rowerową przez las. Część rozjechała się do domów, a część pojechało zakończyć uroczyście rajd w A. Niestety, znowu byliśmy zmuszeni słuchać rozstrojonego pianina.
Darek